Prezent dla dziekana Pflegera

13 czerwca, kilka dni przed wspomnieniem św. Jana Chrzciciela (24 VI), czyli dorocznym wielkim odpustem na Ostrogu, ściągającym tysiące pielgrzymów z całego Śląska garnących się do tutejszego cudownego obrazu Jezusa Boleściwego, na ostrogskiej plebanii pojawili się księża dekanatu raciborskiego i ościennych. Okazją były 50. urodziny miejscowego proboszcza Wilhelma Pflegera, urodzonego w Szonowicach (obecnie gm. Rudnik), na urzędzie głowy parafii od 1895 r.

Wilhelm Pfleger urodził się 13 czerwca 1862 r. w Szonowicach. Wyświęcony został w 1889 r., był wikarym w Oleśnie i Gliwicach, a nastepnie od 23 marca 1895 r. proboszczem na Ostrogu. Zlecił wymalowanie wnętrza kościoła według wzoru kościoła wotywnego w Wiedniu. Wzniósł nowe ogrodzenie kościoła ze stacjami drogi krzyżowej i scenami z życia Chrystusa. Parafianie dokonali licznych fundacji, właścicielka browaru Kucza ufundowała m.in. figurę Matki Boskiej na dziedzińcu, Antoni Pfeiffer z Płoni sygnaturkę Św. Jana na kościele. W 1904 r. sprowadził na Ostróg siostry sercanki, które przy kościelnym ogrodzie wzniosły swój klasztor (po wojnie dom dziecka, obecnie internat szkoły mistrzostwa sportowego). W 1920 r. sprowadził na Płonię franciszkanów, którzy utworzyli tu samodzielną parafię. Zmarł 14 grudnia 1931 r. (za G. Wawoczny, „Ostróg. Historia kościoła i cudownego obrazu”). 

Odbyła się uroczysta msza święta z udziałem zapewne biskupa wrocławskiego lub jego delegata. Były życzenia od miejscowego duchowieństwa, wśród którego był również brat jubilata - proboszcz na Rudniku, parafian, władz miasta i zaproszonych gości. Spośród wielu prezentów, jakie ks. Pfleger otrzymał, jeden przykuwa dziś szczególną uwagę.

Jest to ogromna księga - album oprawiony w skórę z przepięknie zdobioną kartą tytułową. Na tekturowych kartach zamieszczono dobrej jakości zdjęcia 22 dwóch kościołów archiprezbiteratu raciborskiego, kolejno: Św. Jana Chrzciciela na Ostrogu, farny i Św. Jakuba przy raciborskim Rynku, Św. Mikołaja na Starej Wsi, Matki Bożej, Św. Katarzyny w Rudniku, Narodzenia NMP w Łubowicach, Św. Jadwigi w Zabełkowie (drewniany), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Roszkowie, Narodzenia NMP w Krowiarkach, Św. Św. Piotra i Pawła w Tworkowie, Św. Michała Archanioła w Pawłowie, MB Różańcowej w Sudole, Św. Krzyża w Studziennej, Św. Jana Chrzciciela w Makowie, Św. Trójcy w Cyprzanowie, Podwyższenia Krzyża Św. w Wojnowicach, Św. Jana w Zawadzie, Wszystkich Świętych w Bieńkowicach, Św. Anny w Krzyżanowicach i Św. Jerzego w Rudyszwałdzie oraz w Bojanowie.

Zdjęcia mają ogromny walor dokumentacyjny. Bardzo dobrze widać na nich wszelkie detale. Mogą więc posłużyć jako materiał porównawczy przy pracach renowacyjnych. Przede wszystkim jednak pokazują to, co dziś w niektórych przypadkach staje się już zapomniane. Pod kartami nie ma niestety podpisów, jedynie późniejsze adnotacje ołówkiem. W większości wygląd kościołów w porównaniu z obecnym niewiele się różni, przez co nie ma problemu z identyfikacją. W kilku przypadkach podpisy są jednak błędne, co świadczy o tym, że dziś w ludzkiej pamięci zatarło się już wiele obrazów z przeszłości.

Drewniany kościół w Rudyszwałdzie podpisano jako starą drewnianą świątynię w Łubowicach, choć ta została rozebrana w 1907 r. W Rudyszwałdzie zaś istniała takowa do 1935r., kiedy to wzniesiono tu budowlę murowaną.

Pod zdjęciem kościoła w Roszkowie, wybudowanego w latach 1881-1883 jako neogotycka kaplica, podpisano, iż jest to stary kościół w Bojanowie. Tymczasem w Bojanowie, podległym Bieńkowicom, była jedynie kaplica, zaś samodzielna parafia została erygowana w 1928 r. (kuracja). Obecny kościół w Bojanowie wybudowano w latach 1925-1928. Analiza porównawcza zdjęcia z albumu i współczesnej fotografii kościoła w Roszkowie, powiększonego w 1956 i 1964 r., usuwa wszelkie wątpliwości. Na zdjęciu archiwalnym widać jednak, że mocno zmieniło się otoczenie świątyni oraz podwyższono wieżę.

Wątpliwości pozostają co do rzekomo starego kościoła w Sudole. Podając za „Rocznikiem diecezji opolskiej” (1996), budowla ta miała wezwanie Zaślubin Najświętszej Marii Panny i została wybudowana w latach 1802-1804. Samodzielna parafia (wcześniej Sudół podlegał Bieńkowicom) została erygowana w 1889 r. Nowy, obecny kościół zbudowano w latach 1904-1905 już pod wezwaniem Matki Boskiej Różańcowej. Dzięki porównaniu z unikalną przedwojenną pocztówką Bojanowa okazało się, że jest to w rzeczywistości stary kościół (kaplica) w Bojanowie. To jedyny obiekt przedstawiony w albumie, który już nie istnieje.

G.W.