Jak zostać maratończykiem

Osobom z nadwagą i otyłym, którzy lansują hasło „kochanego ciała nigdy za dużo”, lekarze przedstawią  hasło: „Co za dużo to nie zdrowo”. Liczba osób z nadwagą zatacza coraz większe kręgi i ciągle rośnie. Przy nadwadze trudno mówić o bieganiu. W tym wypadku to nie metoda. Istnieje niebezpieczeństwo, że szybko „wysiądą” ścięgna, przyczepy stawów kolanowych i skokowych, a biodra i kręgosłup też ucierpią. Na początku wskazane są intensywne marsze najlepiej w terenie pofałdowanym, jazda na rowerze, pływanie, gimnastyka, obecność na siłowni. Ale bardzo ważnym elementem jest dieta. Jeśli będziemy więcej energii dostarczać, niż zużywać – będziemy przybierać na wadze, a nasza sylwetka będzie ulegała „deformacji”, co uwidoczni się przewagą wymiarów poprzecznych nad długościowymi. Aby chudnąć, trzeba więcej zużywać niż dostarczać. „Praw fizyki pan nie zmienisz, nie bądź pan głąb” - mówił Kobuszewski w skeczu. Redukcję nadwagi należy prowadzić dwutorowo tzn. jednocześnie zwiększając aktywność ruchową oraz stosując odpowiednią dietę. Jeśli stosować będziemy jedno z dwojga skutek może być marny, wiem to z autopsji, dużo biegałem i pływałem, ale podniebieniu dogadzałem, mimo wszystko brzuszek był wydatny. Przed rozpoczęciem biegania ważyłem prawie 82 kg przy wzroście 1.73 (BMI = 27.42 to otyłość) obecnie ważę 65 kg (BMI = 22.01 tj. smukłość) i wynik ten osiągnąłem stanowczym „nie” dla podniebienia i żołądka). Czy otyły może być maratończykiem ? O tym w kolejnym odcinku.

 

 

Jan Deńca pobiegł 20 sierpnia w półmaratonie (21 km, trzy pętle po 7 km) w Skarżysku – Kamiennej. Rywalizował w stawce 300 zawodników, z kraju i zagranicy. Bieg ukończyło 273. Wygrał Kenijczyk Karonei. Deńca był drugi w swojej kategorii (50 lat), choć żałuje, że nie podjął walki na finiszu. „Z tym rywalem już nieraz wygrałem. On dosłownie padł na mecie. Nazywa się Osipowicz i należy do szpicy krajowej. Był takim czarnym koniem imprezy” – mówi biegacz z Rudnika. Dystans pokonał w czasie 1.20’34.