Sąd odzyskał powagę

Goszczący w Raciborzu przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości – sędziowie, prokuratorzy a także zaproszeni goście, nie kryli zachwytu wyglądem budynku i nowym zagospodarowaniem wnętrz. W ciągu dwóch lat raciborzanie mogli oglądać jak pięknieje zabytkowa zewnętrzna elewacja, a w oknach pojawia się nowa stolarka. Wewnątrz - czego nie dostrzega przechodzień - gruntownie zmodernizowano i odnowiono wnętrza, zamontowano klimatyzację, nową sieć telefoniczną i komputerową. W pokojach znalazło się nowiutkie wyposażenie. Jest już winda dla niepełnosprawnych i druga, do transportu akt. W przyziemiu urządzono nowoczesne archiwum i miejsce udostępniania ksiąg wieczystych. Przy wejściu jest bramka do wykrywania metali. Budynek ma iluminacje świetlne.

 

Odnowiony sąd jest bez wątpienia najlepszym przykładem gruntownej modernizacji tak dużego zabytkowego obiektu, jaka odbyła się ostatnio pod czułym okiem konserwatorów. Warto dodać, że roboty wykonała raciborska firma Borbud. Sędziowie są zadowoleni. Pracują w bardzo dobrych warunkach, których jeszcze niedawno zazdrościli kolegom z innych sądów. Przez dwa lata remontu musieli jednak znieść wiele niedogodności. Raciborska Temida nie zaprzestała bowiem pracy.

 

A teraz krótka kartka z historii. Od 1817 r. Racibórz był siedzibą Wyższego Sądu Krajowego dla Prowincji Górnośląskiej. Najpierw znajdował się on w dwóch kamienicach przy ul. Nowej. Wkrótce powstały plany wzniesienia nowej, okazałej siedziby. Miała stanąć tuż przy starej bramie miejskiej, przez którą wiodła droga w kierunku Opawy. Pierwszy projekt budynku sporządził radca rządowy i budowlany Krause. Dokument nie spotkał się z aprobatą. Do budowy jednak przystąpiono, tyle że według projektu Karla Friedricha Schinkla, głównego przedstawiciela niemieckiego klasycyzmu.
Gmach, który dziś możemy oglądać, poświęcono 28 kwietnia 1826 r. Wzbudza podziw – mówił o nim sam Schinkel. W 1846 r. do wybitnych dzieł zaliczył architekturę raciborskiego sądu sam król pruski Fryderyk Wilhelm II. W 1892 r. oddano do użytku drugi gmach Temidy przy obecnej ul. Wojska Polskiego, obecnie zakład poprawczy. Przeniósł się tu z ul. Nowej sąd krajowy, tzw. Landgericht, który powstał na miejscu rozwiązanej raciborskiej instancji apelacyjnej. Do starego budynku przenieśli się zaś sędziowie grodzcy.

 

Budynek Sądu Rejonowego w Raciborzu – co trzeba podkreślić – służy niezmiennie wymiarowi sprawiedliwości o 180 lat. W 1945 r. uniknął szczęśliwie zniszczeń wojennych. W okresie PRL-u brakowało pieniędzy na jego generalny remont, choć kolejni prezesi (w Raciborzu był sąd grodzki, potem krótko okręgowy, następnie powiatowy a teraz rejonowy) czynili odpowiednie starania. Dziś pracuje tu czternastu sędziów. Placówka podlega Sądowi Okręgowemu w Gliwicach. Ma wydziały: karny (sądzi także sprawy z kompetencji sądów grodzkich powstałych na miejsce kolegiów ds. wykroczeń), cywilny, rodzinny i nieletnich, pracy i ksiąg wieczystych.

 

G. Wawoczny