Norweskie wojaże raciborskich wikingów

Młodzi ludzie zainspirowani kulturą i życiem wikingów mieli okazję na własne oczy zobaczyć kraj skandynawskich wojowników – norweskie wyspy Lofoty. Teraz chcieliby zorganizować festyn historyczny. Poszukują także nowych członków, których chętnie przyjmą w swoje szeregi.

 

 

Stowarzyszenie „Drengowie Znad Górnej Odry” istnieje od 2003 roku. Zanim raciborskim wikingom udało się uzyskać status stowarzyszenia, grupa młodych pasjonatów i pasjonatek średniowiecza działała nie mniej sprawnie i aktywnie. Co ciekawe, każdy z członków drużyny posługuje się wikińskim imieniem. Siedziba bractwa znajduje się w budynku Gimnazjum nr 3 przy ul. Żorskiej. Tam Drengowie ćwiczą fechtunek i prowadzą narady, dotyczące spraw bieżących oraz snują plany na przyszłość.

 

Raciborska drużyna działa na wielu polach. – Nasza działalność to przede wszystkim zgłębianie historii i kultury wikingów. Przyjaźnimy się z wieloma bractwami z Polski i z zagranicy, wymieniamy doświadczenia. Organizujemy imprezy, występujemy na festynach, prowadzimy lekcje historyczne (tak zwane „żywe lekcje” historii) dla dzieci i młodzieży – mówi Marek Mansz (imię używane w bractwie – Ragnald).

 

 

Odtwarzanie średniowiecza to kosztowne hobby. Dla prawdziwych pasjonatów, jakimi z pewnością są raciborscy Drengowie, wszystko jest jednak możliwe.

 

Na strój codzienny wikinga składają się: szyte ręcznie wełniane lub lniane spodnie, koszula i kaftan – koszt ok. 200 zł. Do tego dodać należy jeszcze koszt ręcznie szytych skórzanych butów (ok. 150 – 300 zł). Te elementy stroju to podstawowe wyposażenie, które każdy z członków powinien posiadać. Do garderoby męskiej wikinga włączyć należy jeszcze: skórzany pas (wierne historyczne kopie sprzączek wykonywane historycznymi metodami kosztują ok. 220 zł), nóż (rekonstrukcja) z rękojeścią z kości z poroża jelenia, w zależności od wielkości i jakości stali – 30 – 200 zł. Dodatkiem może być biżuteria męska, jak twierdzą jednak wojowie, to już sprawa fantazji i przede wszystkim zasobności portfela. – Znam takich pasjonatów, którzy noszą na sobie parę tysięcy złotych – mówi Wojtek Soroka (Runolfr).

 

Koszty opancerzenia i broni to już większy wydatek. Miecz, tarcza, hełm i prosta przyszywanica to, bagatela, ok. 1300 zł. Raciborska drużyna dokupuje jednak dodatkowe elementy pancerza, zbroje łuskowe, kolczugi, skórzane karwasze, służące do ochrony nóg i łokci.

 

Drengowie stroje wykonują sami lub kupują u zaprzyjaźnionych rzemieślników, wykorzystujących w swojej pracy źródła historyczne.

 

Piękne są także historyczne stroje białogłów. Wikiński strój kobiecy z Birki (Szwecja) składa się z sukni spodniej, gładkiej lub plisowanej (z lnu) – koszt materiału to ok. 40-50 zł. Gotowe, kupione stroje, piękne zdobione są dużo droższe, dlatego staramy się szyć je same – wyjaśnia Marta Buczkowska (Kadlin). Suknia wierzchnia to druga warstwa stroju, z wełny, lnu lub w przypadku bogatszych dam – obszywana jedwabiem (len kosztuje ok. 50 – 60 zł, wełna – 80 – 90 zł). Obszywana była ona zazwyczaj krajkami i bogato haftowana. Trzecią warstwą kobiecego stroju był fartuszek zakładany na suknię wierzchnią – materiał ok. 25 zł. Elementem stroju wikińskiej kobiety mógł być kaftan o długich rękawach, sięgający za kolana – wersja wełniana to koszt ok. 90 – 100 zł. Zdobiony był on krajką, haftami lub futrem. Opończa (pelerynka zarzucana na samą górę w mroźne dni) – wełna kosztuje ok. 40 zł.

 

 

Członkowie Stowarzyszenia sporo podróżują, mają wielu przyjaciół wśród członków drużyn odtwarzających okres wczesnego średniowiecza i nie tylko. Niedawno gościli między innymi na trzecich urodzinach bractwa rycerskiego „Konfraternia Rycerska Sua Sponte” w Pszowie. Uczestniczyli także w zlocie Wikingów i Słowian „Najazd Barbarzyńców na Ogrodzieniec 2009”.

 

W sierpniu 2009 roku członkowie stowarzyszenia mieli okazję odwiedzić kraj wikingów. Wzięli udział w jednym z największych w Norwegii festiwali średniowiecznych na wyspach Lofotr – Viking Lofotr Festiwal. – Nie byliśmy tam sami. Bielska Drużyna Najemna zorganizowała ten wyjazd dla drużyn z całej Polski – wyjaśnia Wojtek Soroka. – To, co tam zobaczyliśmy jest trudne do opisania. Zwiedziliśmy niezwykłe miejsca, zobaczyliśmy piękną przyrodę, góry – wspomina Wojciech. – Wysypy Lofoty znajdują się za kołem podbiegunowym. Noce były tam w tym okresie bardzo krótkie, mieliśmy wrażenie, że nie było ich wcale – dodaje. Wojtek spełnił tam swoje marzenie – mógł popływać replikami wikińskich łodzi po fiordach.

 

Uczestnicy festiwalu mieszkali w zrekonstruowanym obozie wikingów, odtwarzając codzienne życie skandynawskiego ludu. – Podróż do Norwegii była wspaniałym doświadczeniem – wspomina Monika Woźniak. – Kiedy wychodziło się rano z namiotu, od razu można było podziwiać niesamowite pejzaże – dodaje. Pasjonatka kultury wikingów miło wspomina również organizowane w czasie festiwalu pokazy, np. ważenia piwa czy farbowania tkanin. W tym roku raciborscy wikingowie również zamierzają odwiedzić to piękne miejsce.

 

 

Obecnie Stowarzyszenie „Drengowie Znad Górnej Odry” planuje budowę rekonstrukcji średniowiecznego grodu. – Nawiązujemy nowe kontakty i próbujemy te plany wcielić w życie w najbliższej przyszłości – wyjaśnia Wojciech. Stowarzyszenie prowadzi także rekrutację nowych młodych ludzi, zainteresowanych kulturą i historią Słowian i wikingów. Pytani o najbliższą przyszłość mówią z zapałem o pomyśle zorganizowania Raciborskiego Festynu Średniowiecznego w czerwcu. – Organizujemy go wspólnie z Załogą Grodu Raciborskiego i Drużyną Wareska Czarny Krzyż – mówi Marek. – Będzie jarmark średniowieczny, tańce, wielkie historyczne obozowisko. Atrakcją będzie także bitwa średniowieczna i turnieje. Liczymy na przybycie ok. 300 odtwórców epoki – dodaje członek załogi. Drengowie zapraszają do odwiedzania ich strony internetowej www.drengowie.neostrada.pl.

 

Aldona Senczkowska