Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turzu

Do kościoła po drugiej stronie Odry przynależeli również mieszkańcy Budzisk, Rudy, Siedlisk i Kuźni Raciborskiej. Jak pisze w historii parafii w Turzu, ks. radca Antoni Strzedulla, rzeka od zawsze była karmicielką i żywicielką okolicznej ludności, ale niemal każdego roku zabierała także ofiary przez częste wylewy i powodzie.
Do Sławikowa można się było dostać tylko promem. Jedną z największych tragedii, mającą wpływ na przyszłe losy parafii, było utoniecie 43 dzieci z opiekunką i przewoźnikami. Zdarzenie to miało miejsce w 1890 r. kiedy dzieci przygotowujące się do komunii św. wracały ze spowiedzi ze Sławikowa. – To właśnie nieszczęście było powodem wszczęcia starań o zezwolenie na utworzenie nowej placówki duszpasterskiej – pisze dalej ks. Strzedulla. Po pięciu latach od tragedii, ówczesny biskup wrocławski ks. kard. Jerzy Kopp zezwolił na prowadzenie duszpasterstwa przy kaplicy w Turzu. Wioska jednak nadal należała do parafii w Sławikowie.
Mieszkańcy sołectwa postanowili, że założą komitet budowy nowego kościoła. Leopold Brzózka, Emil Gritzman oraz Klemens Czogalla podarowali swoje działki na plac pod budowę nowej świątyni. Budowę kościoła nadzorował ks. Józef Hausenke ze Sławikowa. Prace trwały dwa lata i budowa zakończyła się w 1901 r. kiedy ks. biskup sufragan Wojciech z Wrocławia poświęcił nową świątynię. Kościół dedykowano Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Pierwszym duszpasterzem Turza został Ludwik Peuschior i to on rozpoczął długą drogę wyposażania nowego Domu Bożego. Parafia w Turzu powstała jednak za czasów ks. Ottona Czecha, następcy ks. Peuschiora. Odłączenie od Sławikowa, decyzją kurii wrocławskiej, miało miejsce dokładnie 22 marca 1906 r. Kościół konsekrowano w 1925 r.

Życie parafii

Ks. Ledwig, pomimo wielu inwestycji na terenie kościoła, zwraca uwagę, że nadal jest wiele do zrobienia. Najbliższy, kapitalny remont czeka organy. Już trwają przygotowania do tej przyszłorocznej inwestycji. Innym problemem, który nęka parafię i całą wioskę są podtopienia. W 1997 r. powódź nie oszczędziła probostwa i kościoła. W zeszłym roku podtopione zostały piwnice w całej wiosce. Parafianie chętnie biorą udział w odpuście, który jest organizowany w niedzielę po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Odbyły się również pielgrzymki do Ziemi Świętej w roku 2009 i Fatimy w roku 2011. W maju 2010 r. w Turzu miały miejsce misje parafialne, w tym roku było ich odnowienie przez misjonarzy św. Wincentego a Paulo z Krakowa. Msze św. odbywają się co niedziela w godz. 7.00 (w jęz. niemieckim), 8.45 i 10.30.

Parafia dzisiaj

Obecnym proboszczem parafii jest ks. Józef Ledwig. Proboszcz pracował wcześniej na parafii w Łambowicach i w Bytomiu. Ze względu na wiek, w 2004 r. przeniósł się na wieś, do Turza. Na parafii nadal mieszka ks. radca Antoni Strzedulla, który wciąż udziela się w duszpasterstwie.
Parafia należy od 1992 r. do Diecezji Gliwickiej i obejmuje swoim zasięgiem Turze, Budziska, Rudę i Siedliska. Łącznie około 1800 parafian. W kościele służy 15 ministrantów. Nie ma chóru lecz działa schola liturgiczna. Parafia ma dwóch organistów: Reginę Kudlę, która pełni swoją funkcję od ponad 50 lat oraz młodszą Karinę Garbas.
W każdej wiosce należącej do parafii jest kaplica, przy której odprawiane są nabożeństwa. W Budziskach kaplica św. Jana Nepomucena, w Siedliskach kaplica Niepokalanego Serca Maryi, w Rudzie kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Statystyki parafialne

W 2010 roku w parafii ochrzczono 26 dzieci, udzielono 3 ślubów, pochowano 22 zmarłych, 12 osób przystąpiło do Pierwszej Komunii Świętej, a 21 do bierzmowania.

Pieśń z niewoli

Wiktor Grochol, nauczyciel i organista w Turzu zachował się w pamięci dzięki pieśni jaką ułożył. W 1946 r. kiedy był w niewoli rosyjskiej napisał „Nasz Obraz Serca Pana Jezusa”. Innym organistą, który zapisał się na kartach historii parafii NSPJ jest Hans Wyschkon, który napisał tekst i melodię do pieśni ku czci utopionych dzieci. W 2001 r. istniejący wtedy chór parafialny podczas obchodów stulecia parafii wykonał jego dzieło.

Poprzedni proboszczowie

Ks. Strzedulla wspomina w historii parafii o poprzednich jej opiekunach. Po wspomnianych księżach w Turzu pracował ks. Karol Gady, którego spotkała przykra przygoda. Został, przez pomyłkę zaatakowany przez niepoczytalnego parafianina i odszedł z parafii. Jego następcą został ks. Rajmund Kent, który jednak po kilku latach zmarł na ciężką chorobę. Kolejnym proboszczem był ks. Józef Czempiel, który w 1942 r. zginął w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau. W 1999 r. został wniesiony na ołtarze i zaliczony przez papieża Jana Pawła II do grona błogosławionych. Kolejny proboszcz, ks. Antoni Daniecki wsławił się wprowadzeniem nabożeństw w intencji utopionych dzieci. Po nim, krótko bo przez rok w Turzu pracował ks. Józef Gritzmann. Za czasów kolejnego proboszcza ks. Franciszka Hasse miała miejsce tragedia i rzeka pochłonęła kolejne ofiary. Tym razem zginęli górnicy z Rydułtów z przewoźnikiem. Najdłużej, bo od 1926 r. do 1970 r., na parafii służył ks. dziekan Jan Ploch. Gorliwie dbał o świątynię i jak wspomina ks. Strzedulla, ugruntował styl i zwyczaje życia religijnego w wiosce. Po śmierci ks. Plocha w 1970 r. plebanię objął właśnie ks. dziekan Antoni Strzedulla. Podjął się on licznych remontów kościoła, ale też pielęgnował zastane życie religijne i stworzył nowe ruchy młodzieżowe.

(woj)