Parafia Trójcy świętej w Modzurowie

Pierwsze wzmianki o religijności mieszkańców Modzurowa pochodzą z XIII wieku. Już w tym czasie w wiosce miał stać mały kościółek pod wezwaniem Wszystkich Świętych, który gromadził wiernych aż do 1897 r. Kościół w Modzurowie w 1871 r. został odłączony od parafii w Koźlu i stał się samodzielną parafią. Wcześniej, w okresie reformacji, kościół był w rękach protestantów.

W 1896 r. rozpoczęła się budowa nowej świątyni. Księdzem budowniczym był ks. Hugo Sterba, który pracował na parafii do swojej śmierci w 1906 r. Nowy kościół został wybudowany w ekspresowym tempie. Kamień węgielny położono 8 maja, a już 11 października na wieżę wciągnięto krzyż. W 1897 r. nastąpiła rozbiórka starego kościółka i konsekracja nowego, większego domu Bożego. Na miejscu starego kościoła, na terenie starego cmentarza, dziś stoi krzyż.

Nowej świątyni nadano wezwanie Trójcy Świętej. Kościół wybudowano w stylu neogotyckim. Kiedy powstawał ciężko było o cement, więc użyto samego wapna. Sklepienia i konstrukcję przemyślano tak, że całość budowli stanowi zwartą jedność.

Podczas drugiej wojny światowej w kościół trafił pocisk niszcząc wieżę. W 1986 r., dzięki zabiegom proboszcza ks. Józefa Krzeptowskiego, wieża została odbudowana w swojej pierwotnej formie.

Parafia gotowa do pomocy

Obecny proboszcz Modzurowa, ks. Joachim Kroll podkreśla wyjątkowość charakteru swoich parafian. – Można wyczuć w mieszkańcach wioski gotowość do niesienia pomocy – mówi. Świadczy o tym aktywność wiernych, którzy wykazują się wyjątkową wrażliwością na niedolę i cierpienie innych.

Proboszcz przyznaje, że wyraźnie dostrzegł tę cechę po tragedii jaka spotkała Paulinkę z Dolędzina. Przypomnijmy, że w październiku 2010 r. w domu dziewczynki wybuchł pożar. Z domu wybiegli wszyscy oprócz babci Paulinki. Dziewczynka chcąc ratować babcię wbiegła w płomienie. W wyniku poparzeń przez półtora miesiąca była w śpiączce. Dziś jej twarz i ręce pokrywają blizny. Lekarze i ludzie dobrej woli wciąż zabiegają aby nie była kaleką do końca życia.

Ks. Kroll od razu włączył się do akcji pomocy dziewczynce i jej rodzinie. Kiedyś jednak w jego kancelarii zadzwonił telefon. To Tomasz Huchnik, nauczyciel z Krzyżanowic. Wyjaśnił, że w jego szkole działa koło Caritas, a uczniowie chcieliby jakoś pomóc Paulince. Zaproszono księdza do szkoły. – Dyrektorka zwołała specjalnie na tą okazję apel. Opowiedziałem im historię Paulinki – wspomina ksiądz Kroll. Na apelu było zupełnie cicho, uczniowie z wielkimi oczami pełnymi łez wsłuchiwali się w opowieść księdza. Nawet zatwardziałe łobuzy ocierały oczy. – To była najlepsza lekcja wychowawcza – mówili po wszystkim nauczyciele. Od tego czasu ksiądz zaczął odwiedzać inne szkoły. Aby opowiedzieć co się stało w Dolędzinie został nawet zaproszony do więzienia.

– Trzeba się otworzyć na ludzi. W każdym człowieku, nawet na pozór złym, jest gdzieś w głębi dobro – mówi proboszcz Modzurowa. Do pomocy jednak nie trzeba było namawiać mieszkańców parafii. W Modzurowie ludzie sami zorganizowali liczne akcje i działania dla poszkodowanych. – Podobnie jest gdy organizujemy zbiórki dla dzieci i osób starszych, którymi opiekują się siostry zakonne w Nysie. W tym roku ludzie dali tyle darów, że trzeba było dwóch półciężarówek – wspomina ksiądz. Tak samo przy tornadzie, które nawiedziło tego roku Szonowice. Ludzie bez pytania oferowali pomoc pokrzywdzonym przez żywioł. – To jest obecne wśród mieszkańców. Widzę też, że ludzie przekazują tę wrażliwość młodszym pokoleniom. Wspólnie kultywujemy taką postawę – zauważa ks. Joachim. Wspomina historię kiedy babcia tłumaczy wnuczce, że organizowana jest zbiórka darów dla biednych dzieci. Babcia wyjaśnia, że nie wszystkie z nich mają dom, kochających rodziców i... takie zabawki. Dodaje, że z biedniejszymi i słabszymi trzeba się dzielić. Po takich rozmowach dzieci same wyszukują swoje najładniejsze zabawki, które ofiarują dla swoich kolegów i koleżanek w potrzebie.

Ksiądz proboszcz

ks. Joachim Kroll pracował jako proboszcz w Modzurowie od 2005 r. Urodził się w 1954 r. w Rozkochowie koło Głogówka. Święcenia przyjął 6 maja 1979 r. Ksiądz lubi grać na gitarze. Instrument wykorzystuje m.in. podczas majowych nabożeństw kiedy wspólnie z wiernymi śpiewają piosenki przy akompaniamencie gitary. Poza tym hoduje ptaki.

Parafia na co dzień

Przy kościele działa rada parafialna. Dla jej członków organizowane są coroczne spotkania pokolędowe, kiedy zbierają się wszyscy obecni i byli członkowie rady. To forma podziękowania za ich pracę.

W kościele służy 12 ministrantów, których chwali proboszcz. Wśród nich są osoby, które pomimo tego, że mają ponad 20 lat, kiedy jest okazja pomagają księdzu.

Anna Czekała to organistka, która od 40 lat gra w kościele. Proboszcz mówi o niej z podziwem, gdyż pani Anna codziennie dojeżdża na msze święte aż z Miedonii.

Modzurów to parafia, która liczy około 600 mieszkańców. Jej zasięg obejmuje, poza Modzurowem, Szonowice, Dolędzin i Sławienko. – Charakterystyczne dla parafii jest to, że mamy bardzo dużo osób pracujących za granicą. Przez to święta są obchodzone u nas hucznie, gdyż większość przyjeżdża do domu. Na co dzień taki tryb życia nie jest jednak dobry – martwi się proboszcz.

Na parafii jest wiele do zrobienia. – Wiem, że są trudne czasy, ale staram się aby krok po kroczku iść do przodu. To mi daje satysfakcję – mówi ks. Joachim Kroll.

(woj)

Ks. Augustyn Strzybny

Ks. Strzybny był proboszczem Modzurowa w latach 1906 – 1921. Losy księdza Augustyna to historia tragiczna. Pracował w Modzurowie podczas przemian politycznych i walk narodowościowych. Opowiadając się za polskością wioski naraził się niemieckim bojówkom. Kilka razy uniknął śmierci, aby w 1921 r. zostać zamordowanym na plebani przez dwóch nierozpoznanych mężczyzn. Ksiądz Strzybny był znany z konsekwencji i twardego charakteru. Historię jego kapłaństwa spisał dokładnie ks. Józef Krzeptowski, który jest obecnie emerytem na parafii, a pracował jako proboszcz Modzurowa od 1976 r.

Msze Święte

W niedziele o godz. 8.00 i 10.30 oraz nieszpory o 14.30.

Od poniedziałku do piątku msze święte wieczorne o godz. 17.00 (w okresie zimowym) lub o 18.00 (w okresie letnim).

W soboty o godz. 8.00.

Odpust w parafii odbywa się w dzień Trójcy Świętej (niedziela po Wielkanocy). Nieoficjalny odpust ma miejsce również w dzień Wszystkich Świętych (ma to związek z wezwaniem byłego kościoła).