Największe problemy Raciborza
Alkoholizm, starzejący się mieszkańcy i nieustanna emigracja młodych z miasta to trzy „topowe” bolączki stolicy powiatu. Tak wynika z badań ankietowych, najnowszych, jakie sporządzili pracownicy Ośrodka Pomocy Społecznej. Sprawdzili co się poprawiło, a co pogorszyło w opinii mieszkańców Raciborza i zapytali co robić, by było lepiej w mieście.
To najnowsza fachowa diagnoza jaka powstała w mieście. Jest autorstwa pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej. Wynika z niej, że w Raciborzu nie ma już biedy i bezrobocia, ale miasto boryka się z alkoholizmem mieszkańców i narastającymi problemami najstarszych mieszkańców.
Zespół badawczy z OPS zwrócił się z ankietą do: przedstawicieli instytucji, organizacji i innych podmiotów. Wypełniali ją także seniorzy – podopieczni ośrodka. W ten sposób zaktualizowano treści Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych na lata 2007 – 2022. Porównano obecną sytuację miasta i jego mieszkańców do stanu, który był wykazany na dzień sporządzania owej strategii.
Na czoło spraw spędzających sen z oczu wszystkim, którzy myślą o przyszłości miasta wysuwa się duża liczebność seniorów – to niemal 11 tys. osób na liczący już mniej niż 50 tys. mieszkańców ośrodek. – Ta grupa rośnie – czytamy w raporcie OPS. Co prawda pęcznieją też statystyki narodzin w raciborskim szpitalu (średnio ponad 50 w ciągu miesiąca), ale nie są to wyłącznie nowi raciborzanie, bo na Gamowską przybywają mamy z całego powiatu, a także z sąsiednich ziem: wodzisławskiej i głubczyckiej.
Zauważalne jest, że żadna z ankietowanych osób nie wskazała już problemu biedy w mieście. W poprzednim badaniu na ten problem uwagę zwróciło 30% pytanych.(oprac. m)
Najistotniejsze problemy społeczne
– trudna sytuacja osób starszych – w 2007 roku było 34% wskazań/aktualnie jest to 80%
– alkoholizm 54/57
– trudna sytuacja niepełnosprawnych 22/57
– emigracja młodych osób 56/53
– niedobór instytucji, organizacji społecznych działających na rzecz mieszkańców 56/53
– ograniczony dostęp do przedszkoli/żłobków 4/37
– rodziny niepełne 22/30
– przemoc w rodzinach 20/23
– niewydolność opiekuńczo-wychowawcza rodzin 30/20
– brak poczucia bezpieczeństwa 4/13
Wszystkie wskazania w procentach
Zmiany na lepsze
Badana grupa wskazała obszary życia, które w latach 2016 – 2018 uległy poprawie w mieście. Wśród najczęstszych wskazywano:
1. wprowadzenie budżetu obywatelskiego,
2. zmniejszenie bezrobocia,
3. poprawa jakości obsługi w urzędach,
4. zmniejszenie ubóstwa,
5. poprawa w zakresie rozwoju infrastruktury handlowej,
6. poprawa w zakresie dostępności do mieszkań,
7. podejmowanie działań na rzecz rozbudowy ścieżek
rowerowych,
8. podejmowanie inicjatyw na rzecz poprawy ochrony
środowiska,
9. poprawa jakości zieleni miejskiej,
10. poprawa wizerunku miasta.
Zmiany na gorsze
Badana grupa została poproszona o wskazanie obszarów życia, które w ich opinii na przestrzeni lat 2016 – 2018 uległy pogorszeniu, najczęściej wskazywano na:
1. niedostosowanie komunikacji miejskiej i połączeń
do potrzeb mieszkańców,
2. zbyt mała liczba parkingów,
3. duże natężenie ruchu,
4. brak lokali socjalnych dla rodzin wielodzietnych i osób
samotnych,
5. pogorszenie warunków dostępności do lekarzy
w ramach NFZ,
6. wzrost zanieczyszczenia środowiska.
Problemy w poszczególnych
sferach życia miasta
1. Ochrona zdrowia: Ograniczona dostępność do ośrodków rehabilitacji, wysokie koszty rehabilitacji, długie kolejki do lekarzy specjalistów, brak lekarzy świadczących usługi z NFZ, ograniczony dostęp do terapii psychologicznej dla dzieci i młodzieży, niewystarczająca pomoc dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
2. Problemy osób starszych: brak domów spokojnej starości, brak DDPS, brak miejsc spotkań dla osób starszych i samotnych, eurosieroctwo osób starszych.
3. Problemy niepełnosprawnych: bariery architektoniczne, niewystarczająca opieka medyczna, brak zakładu aktywności zawodowej dla osób niepełnosprawnych, brak asystentów osób niepełnosprawnych, niewystarczająca opieka/pomoc dla osób niepełnosprawnych.
4. Problemy mieszkaniowe: brak mieszkań komunalnych i socjalnych, brak mieszkań chronionych, niedobór zasobów mieszkaniowych, brak programu mieszkaniowego dla ludzi młodych, wysokie czynsze za mieszkania.
5. Problemy finansowo-gospodarcze: niskie zarobki, dysproporcje społeczne, bezrobocie.
6. Problemy infrastrukturalne: zła organizacja komunikacji miejskiej, bariery architektoniczne, korki – złe rozwiązania komunikacyjne, konieczność budowy nowych dróg dojazdowych do miasta.
7. Problemy demograficzne: emigracja młodych ludzi, starzenie się społeczeństwa.
8. Uzależnienia: alkoholizm, potrzeba stworzenia terapii dla kobiet i dzieci, brak możliwości podjęcia terapii w związku z uzależnieniami.
9. Opieka, oświata i wychowanie: niewystarczająca liczba miejsc w publicznym żłobku, rozpad rodzin, niewystarczające wsparcie wychowawcze, niewydolność opiekuńczo-wychowawcza rodzin, brak wystarczającej pomocy dla rodzin, niski poziom szkolnictwa, przemoc w rodzinach.
10. Dostęp do kultury: brak wystarczającej liczby wydarzeń o charakterze kulturalno-rozrywkowym, rekreacyjnym, wysokie koszty uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych.
11. Problemy społeczne: bezdomność, niewłaściwe podejście i traktowanie zwierząt, smog.
Czego oczekują raciborzanie?
Aby warunki życia mieszkańców uległy poprawie, wśród najczęściej wskazywanych działań wymieniano: zwiększenie działań ze strony Miasta Racibórz na rzecz mieszkańców
– rozbudowa monitoringu miejskiego,
– pomoc dla osób niepełnosprawnych i starszych
– zwiększenie liczby miejsc w żłobkach
– zapobieganie emigracji
– likwidacja barier architektonicznych
– budowa mieszkań socjalnych i wspomaganych
– walka ze smogiem
– poprawa infrastruktury komunikacyjnej, drogowej, rekreacyjnej (budowa ścieżek rowerowych)
– podniesienie wynagrodzeń
– organizowanie form wsparcia psychologicznego (terapii) dla dzieci i młodzieży, budowa obwodnicy Raciborza
komentarz
Halina
Sacha:
praca
społeczna
traci sens
Dzięki takim programom rządowym jak 300+/500+ spadła liczba podopiecznych OPS. Praca społeczna straciła sens. Ludzie otrzymują jeszcze dotację mieszkaniową, dodatek energetyczny, zasiłki celowe i nie są zainteresowani podejmowaniem pracy. Aktualnie praca socjalna ma największy sens w stosunku do osób z problemami natury psychicznej. Co zauważalne, to usługi opiekuńcze nie są w sferze zainteresowań ludzi młodych. To praca niespecjalnie wdzięczna i niespecjalnie dochodowa. Martwimy się co będzie jak kadra się wykruszy, bo młodzi ludzie nie żyją w świecie starości, gdzie trzeba zmienić pampers, umyć dziadka. Panuje kult młodości.
Wypowiedź z posiedzenia komisji oświaty
Rady Miasta Racibórz