Wielcy ludzie ze wsi

Tak choćby trocha na uspokojyni po tych roztomańtych szarpaczkach zdarzyło sie coś, co nas Polokow trocha ugłoskało. Na pociecha wszystkim pojawiył sie wybrany na arcybiskupa Warszawy pochodzoncy ze wsi ks. bp. Kazimierz Nycz. Czy to nie jest jako siyła wyższo, że z małych wsi wychodzom w świat wielcy ludzie?  Możno nie wszyjscy wiedzom, że z „downego” Radlina, kiery dzisiej jest dzielnicom Wodzisławia wyszoł zocny kardynał Bolesław Kominek.

A było to tak: był rok 1903. W młodej rodzinie Katarziny i Franciszka rodzi sie syn Bolesław... Panie Franciszku! Czyście już wiedzieli szukajonc mu miano, że ta odrobina dlo Boga jest dano. Historyjo krolow Polski tak wom pasowała, że na miano dlo syneczka Bolesława pokozała? Rósł wom wasz syneczek na radlińskij ziymi a jak już był starszy (choć był długo mały) pasoł krowy, goniył gynsi i chodziył do szkoły. Jak sie przi krowach z kamratami bawiył kim gdo bydzie on dycki wybiyroł: jo byda farorzym. A możno już wtedy był Ponboczka fantym, bo Boluś powiedział - byda ministrantym.

Miyszkoł za kościołym drogi mioł niewiela i zaczynoł służyć w każdziuśko niedziela. Do mszy św. służył ks. Bojdołowi, Confiteor sie nauczył gorszy było z mszałym. Ksiynga była wielko, ciyńżko a ołtorz wysoki, jak trzabyło mszał przenosić Boluś był za mały. Farorz dobrocisko tak mu radzi byli dzwonkiym zwonić pozwolyli a mszał sami przenosiyli. Rechtor w jego szkole był i organistom, czamu ciebie biydny Bolku z ministrantow skryślył? Teraz chyba jak eś w niebie już eś sie domyślył - bo twój ojciec był Polokiym a rechtor był Niymcym. Żol wzion ojca i mamulka żeś jest wykryślony, tak eś uros z żolym w sercu swym niepocieszony. Jak szoł Boluś na nauki była wielko wojna, musioł zdować po nimiecku i zostoł przijynty. W piyrszej klasie w gimnazyjum było uczniow sporo, chłopskich synow i Polokow w całej szkole mało. Profesorow z duchym polskim było yno dwóch a dyrektor choć był Niymcym Polokom nie szkodziył.

Bolesław w gimnazjum był wzorowym uczniym z piyrszej klasy do nastympnej przeszoł jako prymus, bo rzykani mamulczyne Pon Bog wysłuchiwoł, dyć na swoja służba jej syna szykowoł. Za to, że sie dobrze uczył stypyndium dostowoł. Mioł na ksionżki i zeszyty ojcu prziszporowoł. Słonce zaświyciyło, radość wielko była kiedy sztudynt po maturze wybroł teologia. Pilnie uczył sie w Krakowie w Ślonskim Syminarium a jak przeszoł czas nauki zostoł wyświyncony. Ojciec ks. Bolesława tego już nie dożył, bo rok przedtym dobry Pon Bog niebo mu otworzył. Potym zostoł kapelonkym ale nie za długo, bo ks. Bolesław postanowiył zdobyć w świecie nauka.

Był w Paryżu na Sorbonie wsławiył sie mondrościom. Na feryje i z Paryża przijyżdżoł do Polski. Ślonsk go wołoł a w Radlinie tyn domek ojcowski. „Bo Radlina zapomnieć nie było tak leko - tu ech sie urodziył, tu mamulka czeko”. A jak ks. Bolesław zostoł już biskupym, dostali ks. Ruta „paket” do chałupy. Farorz otwiyrajom i fest sie zdziwiyli, bo w pakiecie fajny obrozek dojrzeli. „Ekscelyncjo, Ekscelyncjo co z was jeszcze bydzie”... czy w proroczym widzie purpura widzieli? Dwom narodom niespokojnym umioł pasterzować i owieczki zabłonkane do zgody prziwołać. Sprawiedliwie jak Salomon sondziył ludzi i zdarzynia, kiedy u biskupow w Niymcach prosiył przeboczynio. Nie wszyscy Polocy byli tymu radzi, że Polokow z Niymcami pospołu posadziył. Pokornie wypełnioł wszystko z Bożom wolom Pon Bog go nagrodziył niebieskom koronom. Na ostatnio jego droga z daleka zjechali. Dej mu wieczne krolowani w katedrze śpiywali..

Aniela Langer