Nowa hala do otwarcia

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy otrzyma ona imię Alojzego Segeta. Z wnioskiem w tej sprawie zwrócił się do Rady Gminy miejscowy przedsiębiorca Ernestyn Janeta rok temu. Wyjaśnił, że pomysł ten zrodził się po przeczytaniu artykułu przypominającego te postać przy okazji 85. rocznicy wybuchu trzeciego powstania śląskiego.

- Postać Alojzego Segeta jest godna upamiętnienia obok patrona szkoły Brunona Strzałki - stwierdził piśmie do Rady Gminy Ernestyn Janeta. - W razie wyrażenia zgody na mój wniosek zobowiązuję się do ufundowania stosownej tablicy pamiątkowej. Myślę, ze to dobra forma wychowania obywatelskiego i patriotycznego.

Poparcia tej inicjatywie udzielił Klub Olimpijczyka "Sokół" w Raciborzu. Jego prezes Wojciech Nazarko przypomniał, że Alojzy Seget to postać wielce zasłużona dla sprawy polskiej na Śląsku. Urodził się w Lubomi, był związany z Domem Polskim "Strzecha" w Raciborzu, organizował oddziały powstańcze. Młodzież powinna znać swoich bohaterów i wybitne postacie z rodzinnych stron.

Kim był Seget
Alojzy Seget urodził się w Lubomi 25 listopada 1897 r., chodził do niemieckiej szkoły podstawowej o potem handlowej w Raciborzu. Już jako kilkunastoletni chłopak kolportował "nowiny raciborskie", należał do Towarzystwa Śpiewaczego "Lutnia" oraz polskiego kółka w Raciborzu. W 1916 r. został wcielony do niemieckiego wojska i walczył na froncie zachodnim. W 1918 r. podczas wrzenia rewolucyjnego w Niemczech brał udział w walkach w Gdańsku i Berlinie. Nawiązał kontakt z powstańcami wielkopolskimi, którym dostarczał broń. Po powrocie do rodzinnej wioski wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Brał udział w I Powstaniu Śląskim, po jego upadku schronił się w Czechosłowacji. W drugim powstaniu był dowódcą batalionu a w trzecim dowodził pułkiem raciborskim biorąc udział w bitwie nad Olzą. Po powstaniach był prezesem Związku Powstańców Śląskich w powiecie raciborskim. W czasie okupacji hitlerowskiej przebywał we Francji i Anglii, pracował tam w Centralnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny.  Po powrocie do kraju założył spółdzielnię "Samopomoc Chłopska" w Lubomi i był jej prezesem do 1949 r. Był też przewodniczącym Rady Narodowej w Lubomi. Angażował się w sprawy społeczne lokalnej społeczności - przewodniczył Komitetowi Społecznemu Budowy Szkoły Podstawowej w Lubomi. Działał w organizacjach kombatanckich, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Śląskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Gwiazdą Śląską i Medalem Za Zwycięstwo i Wolność.

(jak)