List do redakcji

Nieprawdą jest, że do Inspektora Nadzoru Budowlanego wpłynął anonimowy donos. Było to pismo (o którym wiedzieli inni lokatorzy i je aprobowali), podpisane nazwiskiem z zapytaniem, czy w/w państwo dokonali niezbędnych formalności prawnych dotyczących postawienia altany przydomowej. Ponieważ oboje poszkodowani wcześniej pisali wielokrotnie różne donosy i pisma na nas, lokatorów, wzywali straż miejską i policję, torpedując wszystkie nasze inicjatywy, dotyczące wspólnego terenu. Napisali także pierwsi pismo do tegoż samego Inspektora  przeciwko nam, wstrzymując na prawie dwa miesiące prace budowlane, związane z budową miejsc parkingowych dla pozostałych lokatorów i ich 5 samochodów!! Ten parking to był dla nas jedyny ratunek, ponieważ wcześniej, pisząc do Zarządu Dróg i Mostów poszkodowani sąsiedzi spowodowali, że postawiono nam krawężnik w poprzek podwórka, uniemożliwiający manewrowanie samochodami! Pikanterii dodaje fakt, że sąsiad często nas pouczał na temat zastosowania przepisów prawnych (m.in. jaka jest prawidłowa odległość parkowanego samochodu od budynku a sam zawsze parkuje pod oknami) - „Źdźbło w oku ci bliźniego... w swem nie widzi belki” !

Na koniec pozwolimy sobie na konkluzję.  Mamy dwoje niepełnosprawnych, dorosłych dzieci i wiemy doskonale, co to znaczy choroba i niepełnosprawność. Zawsze bardzo współczuliśmy sąsiadce jej choroby.  Nie oznacza to, że każdy niepełnosprawny ma osobne prawa i może postępować tak jak mu się podoba! Nasze dzieci  uczyliśmy „normalności” i żadnych przywilejów !! Poszkodowany sąsiad zawsze wymaga od innych przestrzegania przepisów, a sam nie dopełnił ich 10 lat temu (czego nie wiedzieliśmy i sami nie spodziewaliśmy się takich konsekwencji!). Nigdy nie przeszkadzała nam altana sąsiadów i nadal nie przeszkadza, natomiast mamy dość ciągłych pomówień, plotek, intryg i działań z naruszaniem naszych dóbr osobistych! Gdyby poszkodowany sąsiad zachowywał się godnie, dzisiaj nie byłoby sprawy i nie musiałby się chować za niepełnosprawnością żony!

Artykuł wywołał wiele emocji. Czytelnicy zawsze biorą stronę pokrzywdzonych (słusznie oczywiście) przeciw nikczemności donosów i bezdusznym przepisom. Czytając komentarze, najwięcej emocji i obrzydzenia wzbudza właśnie ten donos! To nasza obrona przeciw eskalacji działań, pism i donosów poszkodowanych sąsiadów  wobec nas wszystkich.
Prowadząc nadal  uparcie grę medialną  poszkodowani sąsiedzi zamiast przyznać, że popełnili błąd i szukać racjonalnego wyjścia z tego impasu, cały czas, nie przebierając w środkach, szukają winy u innych. Jest to bardzo niebezpieczna gra!
 
sąsiedzi