„Pogoda na wysiady”
Felieton Remigiusza Rączki
Momy tera taki nie bardzo czas, sztyc niebo zakalone, mgła abo sipi. Jednym słowym- ani psa z chałupy wygnać. Do tego łogromnie wartki cimok. I co tu robić?
Jedni siedzom w szynku i dłog czaskajom- jak to godoł moj stażik, inksi łoglondajom seriale, a jo se tak myśla, że to je dobry czas, żeby podgonić zaległości z wysiadami. Jeszcze 20 lot tymu- wysiady, to była norma. Dzisio yno słyszymy łod kożdego, że ni mo czasu. A to wszysko skuli tego pudła- jakim je telewizor. Jo nazywom go złodziejym czasu. Jako to je, że kiejś ludzie wszysko musieli sami se zrobić, a jeszcze mieli czas porozprowiać? Dzisio wszysko momy gotowe we sklepie, a durch halacymy, że czasu mało. Przeca dziyń je tak samo dłogi.
Powiym wom, że nikiedy jak tak pomyśla, to ludzie żyjom z klapkami na łoczach. Uciekło nom to co nojważniejsze, żeby sie spotkać i podżistać o gupotach. Życi momy już tak stresowe, że lepszy se wypić dobro kawa i zjeś dobro zista. A że pogoda na robota na dworze już nie bardzo, beztoż cza tyn czas jakoś spożytkować- nojlepszy na wysiady.
My Ślońzoki od zawsze słynyli z gościnności, ale jak tak nikiedy widza, zaczynomy robić choby Niymcy. Do każdego cza se sztelnonć bezuch naprzod. No i poczynstunek niekiedy je tzw. warszawski- paluszki i suchy kyks. A jo myśla, że i chlyb z fetym i ogorka, ale z serca poczynstowane som nojlepsze.
Pamiyntejcie, że Pon Boczek na darymno nie wymyśloł por roku. Je czas na robota i je czas na odpoczynek. Terazki, momy tyn drugi. Jednym słowym- Ludkowie na wysiady!
Słowniczek:
Wysiady- spotkania towarzyskie
Zakalone- zachmurzone
Sipi- mżawka
Halatać- narzekać
Zista- babka piaskowa
Bezuch- odwiedzony
Sztelnonć- zarezerwować