Kokot zaczon pioć na cołki karpyntel

Z dwoch klas tego rocznika spotkało sie nas yno dwudsiestu sześciu. Poru z rostomajntych powodow niy poradziyło przijechać, ale mocka naszych kamratow niy doczekało sie tego jubileuszu.

Same starziki i starki

Spotkali my sie przed kościołym Matki Boski Fatimskij w Turzy, bo tam zamowiono była mszo na sztworto popołedniu w naszyj intyncji, jak tyż wszystkich tych kerych już nima miyndzy nami, jak tyż za wszystkich profesorow, kerzi nas uczyli. Najśmiysznij było jaki poł godziny przed tym, jak sie zaczły auta zjyżdżać, a z nich wylazowali same starziki i starki. Kożdy sie yno rozglondoł naokoło i szukoł te gymby, kere z tamtych, piyńćdziesio lot nazod pamiyntoł. Ucieszne to było, bo jak to sie doszukać podobiyństwa, jak wtedy kożdy mioł bujno czupryna, a teraz pora szkutkow na krziż i na dokłodka siwych, abo durch biołych. Fajnie to wyglondało, jak trza było jednak pedziec swoji nazwisko i miano, bo zgodnyć sie niy dało.

Śmioli my sie do rozpuku

Porzykali my w tym znanym sanktuarium, a na organach nom groł i piyknie spiywoł nasz kamrat Stasiek, kery tyż z nami kończył ta szkoła 50 lot tymu, zaś jego synek odprawioł ta mszo.

Potym wszyjscy pojechali my do domu przijyńć, konsek od tego kościoła. Tam dopiyro zaczło sie łosprowianie i przipominanie tych piyknych szkolnych czasow. Godce niy było końca, bo jedyn zaczon, a nastympnym sie przipominały rostomajnte zdarzynia. Wspominali my naszych profesorow, jaki kery był lubiany, czy tyż kery najwiyncyj nom doł w kość. Były tyż śmiyszne zdarzynia i te sie przeważnie najlepij pamiynto. Śmioli my sie do rozpuku, jak keryś przipomnioł zdarzynie z kokotym. Było to w piyrszego kwiytnia na „prima aprilis” i jedyn wigyjc klasowy (Felek my mu godali) przinios do klasy kokota, a że mieli my piyrszo lekcja elektrotechnika z takim profesorym co niy bardzo ciyrpioł gupoty, to Felek zawar tego kokota do szranku w klasie, kaj były pomoce naukowe. W połowie lekcji kokotowi sie widać zmierzło te „eeeeeeeep”, kere tyn profesor sztyjc wciskoł miyndzy słowa, taki przerywnik niby i zaczon pioć na cołki karpyntel. Profesor zblod i zaglondo po nas, kery to mo tako opowoga robić go za błozna, ale nic niy umi z naszych ubogich min wyczytać. Kokot zaś zaczon swoji w tym szranku i nic niy pomogło, że to na „prima aprilis”, musioł opuscić swoja kryjowka i przez otwarte okno wyfurgnył na plac.

Za piyńć lot juzaś sie trefiymy

W takij atmosferze przi kawce i kołoczu skończyło sie te nasze piykne spotkanie, ale już my sie ugodali, że za piyńcć lot juzaś sie trefiymy. Myśla, że nom Ponbog do zdrowie doczekać tego.

Bogdan Dzierżawa