Mama kubki – córka kubeczki

Niecodzienną kolekcją może pochwalić się mieszkanka miejscowości Małgorzata Surma. Od ponad 10 lat zbiera kubki z różnych miejsc, bakcyla połknęła również jej 4-letnia córka.

 

Na dzień dzisiejszy kolekcja pani Małgosi liczy ponad 200 sztuk. Jak sama mówi, pierwsze dwa egzemplarze kupiła z mężem w podróży poślubnej 13 lat temu na Słowacji. Były na nich umieszczone znaki zodiaku. Nie myślała wtedy, że zacznie zbierać kubki i dorobi się sporej kolekcji. – Mam kubki i filiżanki z różnych miejsc Polski i 2 sztuki z innych krajów. Z Polski  mam m.in.  Kraków, Darłówek, Zakopane, Rzeszów, Sandomierz, Gniezno. Z zagranicy mam kubki ze Słowacji i Chorwacji. Najcenniejsze dla mnie są: kubek z Poznania, który przywiózł mi mój brat po powrocie ze służby wojskowej oraz kubek w kształcie serca, który podarował mi mój mąż. Wszystkie egzemplarze z mojej kolekcji są używane. Codziennie pijemy kawę w innym kubku. Nie ruszam jedynie kubka otrzymanego od brata, bo jest on ręcznie malowany i nie chciałabym go zniszczyć – mówi Małgorzata Surma.

 

 

Okazało się, że córka kolekcjonerki – 4-letnia Justynka wyssała z mlekiem matki talent kolekcjonerski. Jej kolekcja kubeczków liczy około 30 sztuk i stale rośnie. – Kiedy jedziemy gdzieś z małą i są tam kubki, nie ma mowy, żebyśmy jakiegoś nie kupili. Nie pamiętam jak wyglądają wszystkie moje okazy, ale gdy widzę jakiś nowy kubek, to wiem, że takiego jeszcze nie mam. Kiedy patrzę później na niektóre, wracają mi wspomnienia z miejsc, gdzie zostały kupione – tłumaczy kolekcjonerka.

 

 

Pani Małgorzata na co dzień zajmuje się domem, ale nie próżnuje. Kiedy wprowadziła się do Dzimierza chciała poznać historię nowej miejscowości. W ten sposób powstała kronika, która jest stale uzupełniana. Wypełniają ją relacje, historia i wycinki z gazet, mówiące o wsi i jej mieszkańcach. Zapytana o to, czy zamierza kiedyś wydać kronikę w postaci książkowej, pani Małgorzata odpowiada: Nie mam takich planów. Kronikę tworzę prywatnie, dla własnego użytku.

 

(ska)