Ulica Chrobrego

W okresie półwiecza czterokrotnie zmieniała swoją nazwę. Pierwotnie nadano jej nazwę Schützenstrasse, czyli ul. Strzelecka  (do strzelców z bractw kurkowych) lub Obrońców (?), co może mieć związek z ówczesnym miejskim bractwem strzeleckim inaczej zwanym kurkowym lub z istniejącym tu placem ćwiczeń miejskiej straży pożarnej (tu również musztrę musieli przeprowadzać członkowie bractwa kurkowego). Po powstaniu pruskiego  Królewskiego Gimnazjum (dziś I LO) ulicę przedłużono aż do obecnej ul. Kościuszki i dalej, przez co młodzież z zachodniej części miasta miała ułatwiony dostęp do szkoły, ale nazwy ulicy nie zmieniono. Po 1922 roku zamieniono nazwę Schützenstrasse na Gimnazjalną, co wiązało się ze wspominaną szkołą, gdzie po likwidacji pruskiej placówki szkolnej, utworzono polskie Państwowe Gimnazjum Męskie. O dziwo jeszcze przed wojną dokonano kolejnej zmiany nazwy, co dziś mało kto już pamięta. Po śmierci Romana Dmowskiego przywódcy endecji (2 stycznia 1939 r.), jeszcze w tym samym miesiącu rada miasta, dla uczczenia pamięci wodza obozu narodowego, jednogłośnie przegłosowała przemianowanie ul. Gimnazjalnej na Romana Dmowskiego. Zapewne w ciągu kilku tygodni pojawiły się nowe tablice, ale urzędowa nazwa przetrwała ponad siedem miesięcy, by już nigdy nie pojawić się ponownie. Kolejne zaskoczenie, że pod rządami nazistowskiej III Rzeszy nie przywrócono nazwy Schützenstrasse tylko przemianowano ulicę na  Gymnasialstrasse, czyli w wersji niemieckiej polska ul. Gimnazjalna, która pod tą nazwą istniała w latach 1922–1939 (do stycznia). Po II wojnie światowej nie powrócono do ul. Gimnazjalnej, jako zbyt kojarzącej się z wojną. Odpadła z oczywistych przyczyn postać Dmowskiego. Pojawiła się za to inna, bardzo neutralna postać. Był nim pierwszy koronowany władca Polski Bolesław I Chrobry.  I tak nowa nazwa ulicy utrwaliła się w świadomości społecznej i trwa po dziś dzień.

Bogdan Kloch
Dyrektor Muzeum w Rybniku