Co tydzień, w cyklu „Późne debiuty” prezentować będziemy Państwu literacką twórczość studentów UTW poezję i prozę

 

Na Uniwerku Trzeciego Wieku,

Student co w leciech jest już starawy,

Pośród ciekawych tematów steku,

Może doświadczyć dobrej zabawy.

 

Tu się porusza doczesne sprawy,

Które prym wiodą na różnej niwie.

Świat jest o tyle wtedy ciekawy,

Że aż się na nim chce żyć szczęśliwie.

 

Spotyka tu się dusze przyrodnie,

Co w zgiełku życia gdzieś się podziały.

Weny potencjał, niezwykle płodnie,

Z taką Elitą, jawi się cały.

 

Gra się tu: w szachy, brydża i skata,

Piękne obrazy malują panie.

Chociaż mijają zawrotnie lata,

Dla młodych duchem, czas w miejscu stanie.

 

Tu każdy czuje powiew młodości,

Która chce wzlatać na Niebios błękity.

Jak kadzidlany woal wonności,

Wznieść się na wyżyn przepastne szczyty.

 

Twórczość tych żaków, nieraz przecudna,

Zachwyca pięknem i ducha mami.

Ty też żar dobądź. To rzecz nietrudna,

Kto chce być kontent, ostanie z nami.

 

Zwiedzać świat można w ramach wojaży,

Które się ciągle organizuje.

W czasie ich trwania często się darzy,

Że nikt brzemienia wieku nie czuje.

 

Kursów przeróżnych jest tu bez liku.

Jeśli wciąż młodym chcesz być człowieku,

na Sobieskiego, w mieście Rybniku,

Uniwersytet Trzeciego Wieku,

 

Zawsze podwoje ma uchylone,

Dla tych, co z wnętrza dobyć chcą duszy,

Swoje pragnienia ciągle tłumione,

W przelicznych zadań, minionej głuszy.