Polski barany
Felieton Remigiusza Rączki.
Wiycie, stare porzekadło godo: „cudze chwalicie, a swojigo niy znocie”. Jak tak jeżdża po roztomańtych zakątkach świata, to sie sztyc ło tym przekonuja. A tyn co to napisoł mioł rychtyk recht.
A idzie mi dzisio dokładnie o polski barany, po pańsku sie godo owce. Jeszcze 30-40 lot tymu, kożdy, kiery yno mioł trocha łąki, abo zegrody chowoł barany skiż wełny, za kiero dobrze płacili. A i po zabiciu, szło se pod nogi skora z barana dać wyprawić.
Miynso tyż je fest dobre, cożkej my w Polsce nie bardzo go umiymy zeszykować. Beztoż baranina poszła w niełaski, bo ludziom to było czuć. A jak za wełna zaczli grosze płacić, toż ludzie wcale już przestali barany chować.
I dzisio doszło do tego, że cza tworzyć ekstra programy unijne do ratowanio polskij baraniny. Je już program owca plus, gospodarzom dopłacajom do każdego barana, ale to i tak je sztyc nic. A miynso, to je prawdziwy rarytas. Przeca zagranicom, we Włochach, Turcji, to yno jedzom jagnięcina- wiedzom co dobre. Bo jak taki baran yno se żere trowa, zioła i owies, to te miynso musi być zdrowe. I czamu tego nie jeś?
Do wszystkich kierzi to czytajom, apeluja, żeby od czasu do czasu zjeś se dobro baranina, kiero cza yno dobrze zeszykować. A dobrze, to po mojimu dać tam czosku, rozmarynu, soli i już. No i pamiyntejcie, czym dłokszy robicie np. jagnięcina, tym ona bydzie gorszo. Toż życza udanego ważynio. Pyrsk!
Sztyc – ciągle
Zeszykować – przyprawić
żere – zjada
Skiż – z powodu