Jak bezpiecznie podreperować budżet w wakacje
Sezon letni to doskonała okazja, szczególnie dla młodych ludzi do podreperowania budżetu. Nadal popularnością cieszą się wyjazdy za granicę do prac sezonowych. Jak wyjechać w bezpieczny sposób?
Zapytaj PUP lub OHP
Młodzi ludzie powinni szukać ofert w Ochotniczych Hufcach Pracy, jednak i Powiatowy Urząd Pracy pomaga im znaleźć zajęcie na wakacje. – 20 czerwca zorganizowaliśmy na rybnickim rynku jarmark pracy sezonowej – mówi nam Małgorzata Tlołka, zastępca dyrektora PUP w Rybniku. – Założenie było takie, aby w jednym miejscu i jednym czasie zgromadzić podmioty, które mają jakieś propozycje pracy. Były więc OHP jak i agencje pośrednictwa pracy. W tych ostatnich można było znaleźć propozycje pracy za granicą – dodaje. PUP zaprosił również przedstawiciela Państwowej Inspekcji Pracy w Rybniku, który udzielał porad z zakresu praw i obowiązków wynikających z podejmowania prac sezonowych oraz zawierania umów o pracę.
Przede wszystkim Eures
Polacy, jako obywatele kraju należącego do UE, mają zapewnione prawo do legalnej pracy i mieszkania na terenie UE. Oznacza to, zwolnienie z ubiegania się o pozwolenie na pracę i pobyt w większości państw europejskich. Swoje przygotowania do wyjazdu warto zacząć od odwiedzenia oficjalnej strony europejskiej sieci służb zatrudnienia EURES. Sieć Eures pomaga osobom poszukującym pracy oraz pracodawcom, którzy chcą zatrudniać pracowników z innych krajów członkowskich. EURES to również Europejski Portal Mobilności Zawodowej, który umożliwia znalezienie informacji o ofertach pracy i możliwościach edukacji w Europie. Dostarcza użytecznych wiadomości i porad o europejskim rynku pracy. Do dyspozycji zainteresowanych jest baza ofert pracy oraz, dla pracodawców, baza CV potencjalnych pracowników. Usługi w ramach sieci EURES w Polsce świadczone są przez doradców oraz asystentów z wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy. Sporo informacji można znaleźć też na stronie www.eures.praca.gov.pl.
Specjalny wykaz agencji
Na rynku działa spora liczba agencji pracy, które kuszą doskonałymi zarobkami za granicą. Część z nich pobiera prowizję od zarobionych pieniędzy, inne domagają się wpłaty pieniędzy już na początku. Mało kto wie, że agencja za informacje o ofertach pracy, pomoc w znalezieniu zatrudnienia, wpis do bazy osób poszukujących pracy itp. nie może pobierać opłat. Z kolei działanie oszustów polega na tym, że pobierają opłaty, uzasadniając to niezbędnymi kosztami manipulacyjnymi. Zdarza się również, że proponowana oferta jest już nieaktualna lub warunki jej wykonywania są nie do przyjęcia, o czym można przekonać się dopiero po zgłoszeniu do pracodawcy. Należy wystrzegać się przede wszystkim firm i osób, które oferują pracę pod warunkiem dokonania wpłaty pieniędzy na podane konto i nie podają dokładnego adresu i nazwy firmy, a podany jest tylko numer telefonu komórkowego lub skrytki pocztowej. Aby uniknąć takich sytuacji, należy zwłaszcza przed wyjazdem do pracy za granicą zapoznać się z wykazem legalnie działających agencji, który zamieszczony jest na stronie internetowej www.kraz.praca.gov.pl, a także w każdym wojewódzkim urzędzie pracy. Już po wybraniu oferty, dowiedz się na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (np. w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.
Kłopoty na miejscu
A co jeśli praca na miejscu okaże się inna niż nam obiecywano? Pół biedy kiedy trafimy na warunki, z których możemy się wycofać. Policja przestrzega, aby w takich sytuacjach nigdy nie oddawać swoich dokumentów – dowód osobisty lub paszport w jakikolwiek „depozyt”. Potem możemy mieć duże problemy z ich odzyskaniem. – Poinformujmy najbliższych o miejscu wyjazdu, personaliach osoby organizującej wyjazd, terminie powrotu, a także ustalmy regularne terminy kontaktów telefonicznych. Przed wyjazdem zbierz informacje o adresach i telefonach polskich palcówek dyplomatycznych, także o numerze alarmowym miejscowej policji – wyliczają policjanci. Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy. Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) np. raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: np. przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje – radzi Fundacja La Strada.
(acz)