Zgłoś komentarz do moderacji

Słowo audit w praktyce jest błędnie stosowane zamiennie ze słowem audyt. Pomimo tego, że słowo audit nie jest poprawnym terminem i nie występuje w słowniku języka polskiego, jednak na stałe wpisało się w słownictwo osób (audytorów, konsultantów, menedżerów) zaangażowanych w systemy zarządzania jakością, środowiskiem i bhp. Stosowanie słowa audit jest konsekwencją błędnego tłumaczenia norm ISO 9001 i ISO 14001 przez Polski Komitet Normalizacyjny (PKN). Sekretarz Rady Języka Polskiego (RJP) zwróciła się do PKN-u (RJP 52/W/2002)[1]: […] do Rady Języka Polskiego napływają listy użytkowników opracowywanych przez Państwa norm, którzy są zaniepokojeni stosowaniem słów audit, auditowanie w opisie polskiej normy PN-EN ISO 9000:2000 „Systemy zarządzania jakością. Podstawy i terminologia”. Pozwalamy sobie zwrócić uwagę, że choć słowniki ogólne nie notują ani wyrazów audit, auditowanie, ani audyt, audytowanie, to tylko formy audyt, audytowanie należy uznać za poprawne. Zgodnie bowiem z tradycją, obcojęzyczne połączenie di przybiera w polszczyźnie formę dy (por. dyrektor, abdykować, akredytacja itp.). RJP interweniowała w tej sprawie w PKN-ie, otrzymała jednak odpowiedź, że forma audit została wcześniej zaaprobowana przez językoznawcę, który został poproszony o konsultację. Polski Komitet Normalizacyjny jest niekonsekwentny w swoich decyzjach. W normie PN-ISO/IEC 27001:2007 użył terminu audyt. Należy jednoznacznie stwierdzić, że jedyną formą poprawną i zgodną z zasadami pisowni polskiej jest forma audyt.