Zgłoś komentarz do moderacji

Eko­lo­gia w branży kotłów węglo­wych to głów­nie chwyt mar­ke­tin­gowy — czemu pozwala się na jego sto­so­wa­nie i żero­wa­nie na naiw­no­ści klien­tów? Czemu pro­du­cenci tak zabie­gają o cer­ty­fi­katy eko­lo­giczne dla swo­ich wyro­bów? To pro­ste: dla dota­cji. Gminne pro­gramy ogra­ni­cza­nia niskiej emi­sji ofe­rują dopłaty do wymiany kotłów węglo­wych, ale tylko w przy­padku modeli posia­da­ją­cych cer­ty­fi­kat bez­pie­czeń­stwa eko­lo­gicz­nego. Co to za cer­ty­fi­kat? Wydają go akre­dy­to­wane labo­ra­to­ria, a stwier­dzają w nim co nastę­puje: ten oto kocioł został prze­te­sto­wany z uży­ciem takiego paliwa i w trak­cie pracy z 90–110% mocy nomi­nal­nej zmie­ścił się w takich oto nor­mach emi­sji syfu. Ile wart jest ten cer­ty­fi­kat? NIC. On stwier­dza tylko naj­lep­szy przy­pa­dek — że ten kocioł przy sprzy­ja­ją­cych warun­kach labo­ra­to­ryj­nych, pra­cu­jąc z pełną mocą speł­nia okre­ślone normy. Co z tego, skoro w real­nej eks­plo­ata­cji kocioł prze­waż­nie pra­cuje w naj­gor­szy moż­liwy spo­sób? Ale tego wariantu nikt nie bada, bo wyniki takich badań odstra­szy­łyby klientów. Jaki jest tego wszyst­kiego efekt? Ktoś zło­muje stary kocioł i idzie po dota­cję. Bie­rze pierw­szy lep­szy kocioł z hiper­mar­ketu, który posiada wyma­gany cer­ty­fi­kat. Urząd zado­wo­lony, bo na papierku pozbyto się jed­nego kop­ciu­cha zastę­pu­jąc go “eko­lo­gicz­nym” kotłem. Klient zado­wo­lony, bo dostał nowy kocioł za uła­mek ceny. Pro­du­cent zado­wo­lony, bo sprze­dał wyrób. I tylko nikt nie zauważa, że z komina dalej wali taki sam dym, jak walił ze sta­rego kotła. Więcej: http://czysteogrzewanie.pl/2013/10/jak-sie-ma-wegiel-do-ekologii/