Zgłoś komentarz do moderacji

Dla tych co mają już w bród, Dla tych co wiernie czekają Ten uśmiech słodki jak miód, Słowa co siły dodają Niby daleka a czuła jak matka, Raz jak podlotek - raz jak prababka Jak żyć, w co wierzyć, co jeść, Dzięki Pani już wiem Droga Pani z Telewizji! Niewielki móżdżek mam i nie jestem w stanie Zdań wielce mądrych tuzin wkuć na pamięć Bo pełno w nich trudnych słów Wielki Pani obiektywizm Zapewne sprawia, że tak celne są pytania Lecz nie znam wciąż własnego Pani zdania Choć cała zmieniam się w słuch