Dieta bez soli... życie nabiera smaku!
Bez soli nie wyobrażamy sobie kuchni. Oglądając kolorowe programy kulinarne patrzymy, jak profesjonalni kucharze delektują się zapachem świeżego rozmarynu czy tymianku. Pokazują jak właściwie rwać i rozcierać świeże zioła, by oddały więcej smaku. Po czym próbujemy ten sam smak odtworzyć w domowym zaciszu i okazuje się, że póki nie dodamy pokaźnej porcji soli (w telewizji była tylko szczypta!), danie jest jakieś takie jałowe i bez polotu. Nawet kiedy wybieramy się do restauracji, musimy wszystko dosalać. A co jeśli powiem ci, że kiedy ograniczysz sól w codziennym życiu poczujesz całkiem nowe smaki, a wszystkie potrawy staną się bez niej bardziej wyraziste? To możliwe!
Sód jest podstawowym pierwiastkiem dla organizmu, ale…
tylko w niewielkiej ilości. Tak na prawdę powinniśmy spożywać maksymalnie 5g soli dziennie, czyli miarę o wielkości jednej łyżeczki do herbaty. I to dość płaskiej. Myslisz, że to dużo? Pora na rachunek sumienia. Ile w Twoim domu podczas ostatniego tygodnia pojawiło się paczek chipsów, sosów z paczki lub ile kostek rosołowych pływało w codziennej zupie? Sprawdzasz skład potraw? Nawet w zwykłym żółtym serze, przy zjedzeniu dwóch plasterków, spożywasz wystarczającą dawkę sodu na cały dzień. A to nie wszystko, bo sól znajduje się również w chlebie, ketchupie, musztardzie. Zapewne lubisz posolić jajko na kanapce lub okrasić jajecznicę kiełbaską. A ile tam sodu! Przecież nie wyobrażasz sobie jajecznicy bez tego dodatku. W pierwszym momencie na pewno pomyślisz, że bez soli nie da się żyć, a jednak niektórzy powinni zastanowić się, jaka jest dzienna ilość soli spożywanej przez nich w posiłkach.
Dla kogo szczególnie dobra jest dieta niskosodowa?
Dieta niskosodowa tak naprawdę profilaktycznie powinna być stosowana przez wszystkich, którzy chcą zachować swój organizm w zdrowiu i dobrej formie. W szczególności zaś nawet jeśli nie masz problemów zdrowotnych, a zmagasz się z otyłością lub częstymi obrzękami - również zastanów się nad zmniejszeniem ilości sodu w diecie.
Sód jest nam bardzo potrzebny, gdyż jest jednym z podstawowych minerałów, które wchodzą w skład wszystkich płynów komórkowych. Dzięki niemu przewodzone są impulsy nerwowe. Serce prawidłowo pracuje jedynie wtedy, kiedy zachowany jest balans między sodem, potasem a magnezem, gdyż wszystkie te pierwiastki odpowiadają za skurcze mięśni. Sód jest oczywiście składnikiem krwi i odpowiada za prawidłową gospodarkę wodną w ciele. Dlatego kiedy jest go za dużo komórki wstrzymują wodę a my mówiąc wprost – puchniemy. Ponad 1/3 tego pierwiastka składowana jest również w kościach. I choć to wszystko brzmi pięknie, sprawdza się tu jednak maksyma - co za dużo, to nie zdrowo. Kluczem do sukcesu jest proporcja, a tej zazwyczaj nie umiemy zachować.
Z nadmiarem sodu w organizmie muszą sobie radzić osoby:
- z chorobami nerek,
- z chorobami serca,
- z cukrzycą,
- osoby po udarach i narażone na nie,
- osoby, które chorują nerwowo,
- osoby chore na nadciśnienie tętnicze,
- osoby, u których stwierdzono nawet początkowe stadia miażdżycy.
Wszystkie te choroby wymagają zachowania ścisłej diety i to nie tylko niskosodowej, ale również niskotłuszczowej i bogatej w witaminy i białka. Wymagają odpowiednio przygotowanych potraw, które będą się dobrze trawiły i wchłaniały. I w pierwszym odruchu przychodzi nam na myśl jałowa potrawka z kurczakiem z dodatkiem rozgotowanego ryżu i marchewką z groszkiem. Bez zasmażki, bo zasmażka to samo zło. Ale jeśli dobrze się zastanowić, to sól jedynie oszukuje nasze kubki smakowe i niejako przykrywa smak wszystkiego innego. Niegdyś kuchnia polska przepełniona była leśnymi ziołami i dziczyzną. Można sobie darować długotrwałe pieczenie aż do zwęglenia, jak to dawniej bywało, ale sól była wówczas rarytasem. Jeżeli jednak wszystkim smakowało jedzenie praktycznie bez jej dodatku, to może i dzisiaj jest to możliwe?
Jak gotować, by pozbyć się sodu?
Nie da się odrzucić soli z naszej diety w jeden dzień. Jak z każdym uzależnieniem, i z tym organizm musi radzić sobie stopniowo. Tęsknota z początku będzie przemożna, jednak już po dwóch tygodniach da się zauważyć różnicę. Dania jadane na mieście zaczną się wydawać w większości przesolone, a ulubione słone przekąski dość niezjadliwe. W procesie definiowania swojej diety na nowo może pomoc internet i strony takie jak www.wyrzucsolniczke.pl/dietetyk-radzi. Z drugiej strony warto również poszukać przepisów na dania, w których do przygotowania zastosowano świeże przyprawy i wykorzystano naczynia takie jak garnek do gotowania na parze czy specjalna patelnia do smażenia z minimalną ilością tłuszczu.
Gotowanie na parze i pieczenie jest szczególnie polecane w diecie bez soli, gdyż pozwala na wydobycie głębszego smaku potrawy niż kiedy gotujemy coś w wodzie. Para ma wyższą temperaturę, szybciej przygotowujemy danie, a dodatkowo nie wypłukuję cennych składników. Wystarczy szczypta soli i nieco przypraw, by ryba czy warzywa smakowały fantastycznie. Dodatkowo niewątpliwą zaletą obu technik jest to, że podczas parowania i pieczenia potrawy zachowują swoje kolory. Zachowujemy soczyste zielenie, czerwienie czy pomarańcze, podczas gdy w czasie smażenia czy gotowania wszystko robi się bure. Jesteśmy ludźmi i jemy przede wszystkim oczami oraz nosem, a sól powinna być jedynie akcentem smakowym nie zaś jedyną nutą wyczuwalną w przygotowywanych potrawach.
Materiał zewnętrzny