Max Gube

ur. 20.05.1849, zm. 15.06.1904

ur. 20 V 1849 r. w Raciborzu. Syn znanego w Raciborzu kupca i grawera Siegfrieda Gube. Rodzina ta pielęgnowała stare, sięgające średniowiecza, tradycje grawerskie. Warto wspomnieć, że 18 przodków Maxa Gube było z zawodu grawerami. Uczył się tego zawodu w Warmbrunn u mistrza Siebenhaara. Następnie studiował u prof. Wolffa rysunek na Akademii berlińskiej. Kolejnym etapem jego studiów była wiedeńska akademia sztuk, którą ukończył z wyróżnieniem. W 1875 r. osiadł na rok w Genewie, osiągając w krótkim czasie rozgłos jako malarz. W 1876 r. zamieszkał już na stałe w Monachium. W latach 80. XIX w. poświęcił się całkowicie grawerstwu. Do jego zleceniodawców należeli okoliczni książęta m.in.: Alfons, Ludwig Ferdinand, Ludwig von Bayern, książę Fugger, książę-regent Luitpold, hrabia Gatterburg, których popiersia uwiecznione na medalach zachowały się do dzisiaj. Grawerował także często medale dla książąt kościoła m.in. kardynała Hallera i arcybiskupa Grubera z Salzburga. Ostatnią jego wielką pracą był cykl 80 medali, wykonanych dla fundacji katolickiej z Weimaru. Zmarł prawdopodobnie na atak serca 15 VI 1904 r. w Monachium.

Piotr Sput