Chrońmy środowisko naturalne – PKP niekoniecznie!

Szanowny Panie Henryku!

Czytałem niemal wszystkie Pana publikacje. Jako emerytowany pracownik PKP, na pewno ma Pan dużą wiedzę w tym zakresie, wiele sentymentów i duży żal, że firma z którą był Pan związany wiele lat, wskazuje na stan agonalny lub po prostu jest już trupem.

Czytałem Pana felietony i przyznaję wiele racji. Zauważałem przy tym wiele Pana argumentów raczej emocjonalnych a mniej opartych na realizmie.

Jednak ostatnia Pana publikacja pt. „Chrońmy środowisko naturalne”, przeczytana kilkakrotnie, nie daje mi spokoju.

Jestem człowiekiem w wieku jeszcze „produkcyjnym”, który pamięta kolej od lat 60-70-tych, wiele godzin spędziłem jako pasażer w pociągach. Wiele godzin marznąc na peronach i w nieogrzanych wagonach. Wiele kilometrów przejechałem dzięki PKP w śmierdzących „kiblach”, lub np. cisnąć się od Katowic do Sopotu w cuchnących korytarzach. O wskakiwaniu przez okna w trakcie biegu, nie wspomnę. Normalką było, że przychodząc na peron, dowiadywałem się że pociąg już odjechał (z racji przesiadki, albo odjechał przed czasem) lub nie można było się dowiedzieć, czy opóźnienie ma 200 minut czy 600 minut, albo czy w ogóle pociąg odjedzie (tak, tak, młodsi czytelnicy, spytajcie rodziców lub dziadków).

Ale moje doświadczenia to nie tylko te, jako pasażera. W latach 90-tych, w okresie gdy kompensata węglowa za towar była lepsza niż zapłata gotówką, przez pewien czas pracowałem dla firmy wysyłającej węgiel całymi składami PKP. Bezpośrednio z kopalni do odbiorców. Nie będę się rozwodził nad niekompetencją, arogancją i cenami monopolisty przewozów szynowych, jakim było PKP. Efektem takich zachowań PKP, był błyskawiczny rozwój transportu samochodowego. Niestety Panie Henryku, TO PKP SWOIMI ZACHOWANIAMI DOPROWADZIŁO DO TAKIEJ SYTUACJI ! Jako monopolista, przez nieustanne grożenie i strajki, źle zarządzana firma która tylko żądała nie dając nic w zamian. Dziesiątki lat monopolu, w latach socjalizmu, niemalże status niezawisłej, wyodrębnionej niezależnej instytucji, która zapomniała do czego ma służyć.

Wracając, to co zawarł Pan w ostatniej publikacji, mogę nazwać próbą „EKO-TERRORYZMU”!

Żyjemy w świecie medialnym i szybkiego przekazu informacji. Nie jestem jakimś oszołomem szukającym spiskowych teorii świata. Zauważam jednak w ostatnich czasach dwa sposoby, które są wykorzystywane przez chcących udowodnić swoją rację. Co dziwne, dotyczy to zarówno tych którzy chcą udowodnić swoją rację w debacie publicznej jak i polityków zarówno szczebli samorządowych, w krajach, na mocarstwach kończąc. Lobby grup kapitałowych także korzystają z tych schematów. Mianowicie: 1/ wywołanie strachu, niepokoju i zagrożenia, 2/ EKO-TERRORYZM. Działania wywołujące strach są w spokoju gabinetów przygotowywane łącznie z gotowymi scenariuszami naprawy problemu. Ma to wszystko służyć tylko i wyłącznie udowodnieniu swojej racji lub przejęciu władzy a także wyparcia konkurencji z rynku. Bo komu ma uwierzyć społeczeństwo jak nie tym, którzy już i teraz mogą nas uratować?

Niestety, Pan, pisząc że jest to ostatnia publikacja, użył argumentu eko-terroru. Nie jestem zwolennikiem zanieczyszczania środowiska, sam walczę z ludźmi brudzącymi i smrodzącymi. Jestem jednak zwolennikiem poglądów profesora Jaworskiego, że wpływ ludzkości i industrializacji jest nieistotny dla klimatu ziemi. Niestety lobby ekologiczne i zależne od grup finansowych media, są w stanie w ludziach wywołać strach i panikę. A wtedy strach pokona wszystko. Czy pokona to, z czym przegrały koleje szynowe: 1/ ekonomia-koszty przejazdu, 2/ komfort przejazdu, 3/czas przejazdu, 4/wolność wyboru trasy przejazdu? Niepokojące i niebezpieczne jest użycie przez Pana, zwłaszcza w aspekcie ekologii, następującego określenia: „ Szczególnie chodzi o to,  aby osobista przyjemność posiadania własnego samochodu nie wygrywała z rozsądkiem i odpowiedzialnością.” Boże broń przed takimi hasłami! Otóż Panie Henryku, posiadanie samochodu to koszty i odpowiedzialność kierującego. Czy jednak mam zrezygnować z prawa do wolności i swobody przemieszczania się tylko w imię ekologii, nie otrzymując nic w zamian? Czy w imię ekologii mam cofnąć się o 30-40 lat i oddać urzędnikom i pracownikom PKP mój czas, pieniądze i wolność podróżowania? Czy mój czas ma być regulowany wg „widzimisię” rozkładów jazdy urzędników? Czy urzędnicy państwa i PKP mają decydować i regulować terminami i czasem przepływu towarów w wolnej gospodarce? Stanowczo mówię NIE! I nie mam zamiaru wyrażać zgody na budowanie monopolu transportowego z moich podatków! Monopolu który w konsekwencji ma mnie ubezwłasnowolnić.

Pracownicy PKP, rządzący i urzędnicy mieli czas, środki, infrastrukturę i wiele innych możliwości żeby kolej spełniała swoje funkcje. Niestety! Nieuczciwi zarządzający i pracownicy, związki zawodowe i politycy zniweczyli to, co zostało po latach socjalizmu!

A może nic nie zostało, bo to był kolos na glinianych nogach, a wolny rynek to tylko obnażył?

Szanowny Panie Henryku!

Przykro mi, że musiałem napisać te słowa, na pewno dla Pana bolesne. Czasy się zmieniają, kapitał rządzi światem. Tylko argumenty ekonomiczne lub całkowita prywatyzacja jest w stanie przywrócić transport kolejowy w naszym kraju. Zasada jest prosta: dobra firma ma klientów, zła upada. I to właśnie stało się z PKP. Na powrót do państwowego monopolu ja się nie zgadzam!

Z poważaniem

zezem, 11-08-2013