Szkoła nam się nie skończyła

Wiedza i mądrość

Są więc jedni, którzy przekazali nam wiedzę, inni nauczyli jak żyć. Ci drudzy, być może, byli zwykłymi ludźmi, ale na wskroś prawi, imponowali swą osobowością, doświadczeniem zdobytym przez obserwację świata i własnym przemyśleniem. Nierzadko swą mądrość uzyskali na kolanach.

Drogowskazy życiowe

Nasze osobowe autorytety miały często pewne zasady życiowe, których się mocno trzymali i ewentualnie innym chcieli przekazać, bo uważali, że są mądre i mogą innym pomagać w dobrym życiu. Nawet nie pamiętamy, kiedy ich zasady weszły w nasze życie i stały się kierunkowskazem naszego postępowania.

Moi mistrzowie i ich mądrości

Miałem też pewnych Mistrzów, na których patrzyłem z wielkim szacunkiem, podziwem, jakby z dołu. Utkwiły mi też w mej pamięci pewne mądrości, które stały się moją busolą w życiu, choć, przyznam, że nie zawsze byłem w nich w pełni konsekwentny.

• „Wyprostuj się, bądź sobą, nie kurcz się przed innymi”, czyli nie miej kompleksów – mawiał mój sędziwy poprzednik – proboszcz.

• „Gdy przyłożysz rękę do pługa, wstecz się nie oglądaj” – czyli bądź konsekwentny w podjętych zobowiązaniach kapłańskich małżeńskich, zawodowych, itp. Zasada wyjęta z Ewangelii.

• „Bądź optymistą; patrz raczej przez różowe okulary, nie przez zaciemnione” – czyli nie gorsz się tym, że wypito już połowę butelki, ale ciesz się raczej z tego, że jeszcze pół zostało.

• „Więcej much łapie się na kroplę miodu niż na beczkę octu” – czyli: umiej wyrazić uznanie, trochę pochwalić, podziękować i nie bądź zrzędą. „Nie spodziewaj się wdzięczności ni pochwały, a unikniesz rozczarowania” – stary kapłan.

• „Nie otaczaj się tylko klakierami; przyjmij bez obrazy także słowa krytyki” – czyli nie okłamuj siebie, nie lukruj własnego wizerunku.

• „Zrób każdego roku coś, by nie nawarstwiły się wydatki”. Była to dobra rada z dziedziny gospodarczej; drobne remonty na bieżąco wykonane, pozwalają uniknąć drogich prac restauracyjnych.

• „Bądź wolnym nie tylko od czegoś, ale też do czegoś” – mówił św. Jan Paweł II i chciał tym powiedzieć, że człowiek powinien być zdolnym do szczytnych choć trudnych spraw, przezwyciężając własną ociężałość i lenistwo.