Mieszkanie, które uczy życia. I daje wytchnienie
W Podbuczu powstało mieszkanie treningowe. Co to takiego? W dużym skrócie: to mieszkanie dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, w którym pod okiem trenera-terapeuty uczą się one samodzielnego życia – chodzenia do pracy, dbania o mieszkanie czy nawiązywania relacji z otoczeniem.
Wytchnienie dla rodziców
Wskazuje na jeszcze jeden, niezwykle ważny aspekt funkcjonowania mieszkania treningowego – to pomoc wytchnieniowa dla rodziców. - Dla wielu tych ludzi są to pierwsze dni, które spędzają bez rodziców, poza domem rodzinnym. To jest też ten czas, kiedy ci rodzice mają okazję do odpoczynku. Wiele mówi się o potrzebie pomocy wytchnieniowej dla rodziców osób niepełnosprawnych intelektualnie, ale do tej pory niewiele się w tej materii działo. Dzięki mieszkaniu treningowemu, rodzice, którzy do tej pory bez reszty oddawali się swoim dzieciom, mają być może pierwszą okazję do wytchnienia, przez dwa tygodnie, 24 godziny na dobę – podkreśla Koczy.
Mieszkanie treningowe powstało w ramach projektu „Nasz nowy dom” finansowanego poprzez LGD „Morawskie Wrota” z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego.
Artur Marcisz
Trening w mieszkaniu obejmuje : naukę samodzielnego mycia, golenia, dbania o higienę, stosowania środków higienicznych, kosmetykę, makijaż, dbanie o włosy, paznokcie ( dostosowany do płci uczestników grupy); naukę samodzielnego dbania o porządek w mieszkaniu, toalecie, w rzeczach osobistych; naukę przygotowywania posiłków (śniadania, obiady, kolacje) przygotowywanie kanapek, pieczenie, gotowanie, smażenie, itd. oraz ich estetycznego wspólnego spożywania;naukę sprzątania po posiłkach; naukę dbania o swoje ubranie : pranie, prasowanie, drobne naprawy; naukę zaplanowania zakupu potrzebnych do funkcjonowania grupy, produktów żywnościowych, środków czystości i higieny oraz zakup ich w miejscowym sklepie; naukę posługiwania się środkami płatniczymi; naukę poruszania się w otwartym środowisku: spacery, zwiedzanie miejscowości; naukę poprawnego zachowania w miejscach publicznych, we wzajemnych relacjach, obycia towarzyskiego; naukę współpracy w celu osiągnięcia wyznaczonych sobie wspólnie celów; naukę odpowiedzialności i dorosłego sposobu myślenia o sobie i swoim życiu; wypracowanie zachowań empatycznych, uwrażliwienie na potrzeby innych członków grupy, eliminacja zachowań infantylnych; rozmowy indywidualne, wysłuchanie osobistych problemów, naukę mówienia o nich, pytania o sprawy interesujące daną osobę, prowadzenie rozmów z innymi członkami grupy, itd.