Zadania na drugi tydzień adwentu: poproś kogoś o pomoc

Czego można nauczyć się od osób niepełnosprawnych?

Miałem styczność z osobami niepełnosprawnymi. Fizycznie i umysłowo. I bardzo dużo się od nich nauczyłem - przede wszystkim kochać. Ale nauczyłem się od nich jeszcze jednej bardzo ważnej rzeczy - jak przyjmować pomoc? Szczególnie od tych osób, które z wiekiem te siły traciły, a wcześniej miały w swoim życiu chwile, gdy dawały radę. Później ich siły i możliwości słaby. Nauczyły się przyjmować pomoc. Niesamowite było, kiedy z ufnością oddawały się w nasze ręce. Kiedy trzeba było je wnieść do autobusu, przenieść przez schody, pomóc wejść nawet na stromą górę.

Nie bój się, nieboraczku

Nam dzisiaj trudno ufać i przyjmować pomoc. W świecie, w którym każdy z nas jest samowystarczalny, każdy z nas chce sam sobie poradzić... Każdy z nas chce pokazać światu, że daje radę. A dzisiaj Bóg przez proroka Izajasza mówi: Nie bój się, oto ja jestem twoim Bogiem, trzymam cię za rękę, przychodzę ci z pomocą. Nie bój się nieboraczku Jakubie. Ja biegnę ci na ratunek - mówi Bóg.

W czym potrzebujesz pomocy?

Czy potrafisz przyjmować pomoc? W wielu sytuacjach być może nauczyłeś się, nauczyłaś się radzić sobie samemu. Ale Bóg chce nam pomagać. Też chce nam pomagać przez drugiego człowieka. Nie raz tego doświadczyłem w swoim życiu. Twoje zadanie na dziś to zobaczyć, co w twoim życiu potrzebuje pomocy. I z jednej strony oddać to Bogu, prosząc: Panie, pomóc. A z drugiej strony zaufać trochę w tych relacjach ludzkich i poprosić kogoś w tych najbliższych dniach o małą przysługę, o pomoc w czymś, w czym normalnie byś sobie poradził, poradziła sama. Ryzyko. Kolejny raz. Ale to buduje zaufanie. Poproś o pomoc. Nie bój się, nieboraczku.

ks. Marcin Kleszyk

_{* Rozważania odnoszą się do zeszłorocznych czytań. W żaden sposób nie wpływa to jednak na ich aktualność.}