Arkady Barszcz: film jest dla mnie tlenem
Arkadego znam od kilku lat. Początkowo z widzenia. Co jakiś czas przychodzę do kina obejrzeć jakiś film sama lub w towarzystwie. Chłopak w czarnej koszulce wpuszcza mnie wtedy na salę kinową. Pierwszy raz rozmawiam z Arkadym na temat Akademii Filmowej, później zdarza mi się jeszcze kilka razy z nim porozmawiać. Arkadego znam od kilku lat. Dziś mogę powiedzieć, że wcale go nie znałam.
Z Wodzisławia do Gdyni
Arkady zajmuje się także kulturą filmową. Prowadzi własną stronę internetową — www.arkadybarszcz.com — na której dzieli się swoimi przemyśleniami, zamieszcza recenzje filmowe oraz własne scenariusze. Po seansach dla szkół zdarza mu się prezentować cyfrowy projektor i wyjaśniać, w jaki sposób działa oraz na czym polega praca kinooperatora. Jakiś czas temu w ramach swojej pracy zachęcał do oglądania specjalnie wybranych filmów skierowanych do młodzieży i ich rodziców. Aktualnie Kino Pegaz proponuje cykl pod tytułem „Festiwal Kina Klasycznego”, promujący wybitne filmy. Będzie można zobaczyć prawdziwe filmowe majstersztyki. W listopadzie było to dzieło w klimacie sci-fi „2001: Odyseja kosmiczna” oraz ekranizacja jednego z najsłynniejszych horrorów Stephena Kinga, „Lśnienia”. Oczywiście obydwa filmy w reżyserii Stanleya Kubricka. Arkady bierze również udział w wielu wydarzeniach filmowych, online i na żywo. Warto tu wspomnieć o tegorocznym 8. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Kino Dzieci. Arkady ocenia filmy i animacje w skali od 1 do 10 i krótko opisuje zalety festiwalowych produkcji oraz to, co najbardziej przypadło mu do gustu. Niedawno wziął udział w Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W ciągu sześciu dni, od 20 do 25 września, Arkady obejrzał ponad pięćdziesiąt filmów (krótko- i pełnometrażowych).
Pierwszy raz brałem udział w tak wielkim wydarzeniu filmowym. Przede wszystkim zaskoczył mnie wysoki poziom filmów prezentowanych we wszystkich trzech konkursach. Konkurs Filmów Krótkometrażowych pokazał, że rośnie nam pokolenie polskich filmowców z dużym talentem i potencjałem. Konkurs Filmów Mikrobudżetowych był skromny, ale zawierał perełki, które mam nadzieję, że jakoś przebiją się do kin lub VOD. Szczególnie wyróżniłbym „Piosenki o miłości” w reżyserii Tomasza Habowskiego. Film o trudnych relacjach rodzinnych, poszukiwaniu swojej drogi życiowej, miłości i współpracy twórczej. Zrealizowany w stylu niezależnego kina amerykańskiego. Z Konkursu Głównego wyróżniłbym kilka filmów: „Powrót do tamtych dni” podejmujący tematykę alkoholizmu, „Sonata” o niepełnosprawnym i niezwykle zdolnym pianiście, „Lokatorka” o aferze reprywatyzacyjnej, „Hiacynt” o brutalnej i tajnej akcji SB skierowanej przeciwko społeczności LGBT w czasach PRL, „Żeby nie było śladów” o śmierci Grzegorza Przemyka, wreszcie zwycięski film „Wszystkie nasze strachy”, podejmujący temat religii i LGBT oraz najlepszy według mnie film festiwalu, czyli hip-hopowy musical „Inni ludzie”, który pod względem realizacji i scenariusza stoi na najwyższym światowym poziomie.
Aktor, kinooperator, scenarzysta
Patrzę. Widzę chłopaka, który za chwilę będzie jadł śniadanie. Do miski wsypuje płatki, nalewa mleko. Dostaje list i prezent od siostry. Dziś są jego urodziny. Nie cieszy się jednak z tego powodu. Wydaje się raczej przygnębiony. Za chwilę widzę go w pokoju. Siedzi przy biurku. Jest bardzo ciemno. Nie widać praktycznie nic, tylko jego twarz i komputer. Czyta wiadomości od swoich przyjaciół. Jest zagubiony. Widzę twarz Arkadego, ale nie tego, który wpuszcza mnie na salę kinową, ale Arkadego-aktora w krótkometrażowym filmie, który powstał z jego inicjatywy. Samodzielnie napisał scenariusz, zagrał, wyreżyserował, wyprodukował, zmontował i tak powstał jego własny film „Inny”.
Arkady jest kinooperatorem, na co dzień pracuje w Wodzisławskim Centrum Kultury, w lokalnym Kinie Pegaz. Jest również autorem własnych scenariuszy filmowych oraz współtwórcą niezależnych amatorskich filmów. Jeden z jego licznych pomysłów, to komedia pt. „Dziecko”. Świat został tu oparty na stereotypach, z którymi walczą główni bohaterowie. Trochę niedojrzali i zwariowani spotykają się w sytuacji nietypowej, ale niezwykle zabawnej. Obydwoje „przeciwstawiają się dziecku” i tym, którzy pragną narzucić im to, czego wcale nie pragną. Napisana dowcipnym językiem historia trochę z przymrużeniem oka pokazuje rzeczywiste problemy młodego pokolenia: niechęć do małżeństwa, pragnienie wolności i niezależności oraz spełnienia marzeń wbrew woli rodziców, a także poszukiwanie siebie w rzeczywistości, która wcale temu nie sprzyja.
Tak się złożyło, że kilka moich scenariuszy udało się zrealizować. Ciszę się, że niektóre z nich zostały zrealizowane przez innych filmowców, ponieważ to utwierdza mnie w przekonaniu, że posiadam predyspozycje (talent), aby dalej tworzyć scenariusze oraz filmy. Były to produkcje amatorskie lub niezależne. Czasami udało mi się wziąć udział w produkcji bardziej profesjonalnej, jak realizacja trzydziestominutowego filmu „Akacje” w reżyserii Julity Pasikowskiej z dwoma profesjonalnymi aktorami (m.in. Mikołajem Roznerskim). Dużo czasu poświęciłem na realizację swojego pełnoprawnego krótkiego metrażu, którym ostatecznie okazał się film pt. Inny. Film zrealizowałem razem z moim przyjacielem i znakomitym fotografem, Tomaszem Wiśniewskim z Rybnika. Skromna, ale podejmująca ważny temat produkcja. Film dostał się na kilka festiwali, gdzie zebrał dobre recenzje. Ukoronowaniem drogi festiwalowej były dwie nagrody dla tego filmu. Wyróżnienie na XXIV Międzynarodowym Festiwalu Filmów Niezależnych im. Ireneusza Radzia PUBLICYSTYKA 2017 w Kędzierzynie-Koźlu oraz specjalne wyróżnienie Prezydenta Miasta Wodzisławia Śląskiego Mieczysława Kiecy w ramach obchodów 760-lecia miasta Wodzisław Śląski. Obecnie powracam do pisania scenariuszy i realizacji filmowych. W przyszłym roku planuję wyreżyserować kolejny film krótkometrażowy.
