Leszek Szczasny: Władza czyni głuchym

W tym samym internecie czy w innych mediach podsłuchać też można, jak przedstawiciele raciborskiej władzy ustosunkowują się do krytyki ich poczynań. Krytyki jak najbardziej uprawnionej, bo po pierwsze w założeniu władze działać mają dla dobra ogólnego, a więc o ich działaniach każdemu przysługuje prawo dyskutowania, a po drugie dlatego, że często działają (lub jeszcze częściej zaniechują pewnych poczynań) na jego szkodę, więc tym bardziej pojawiają się krytyczne głosy. W trakcie mijającego roku np. można było odnotować i zebrać kilka bardzo znamiennych reakcji, a przez to po raz kolejny zobaczyć jak na tacy zapóźnienia w standardach demokratycznych w naszym mieście.  

Prezydent na zarzuty w sprawie mianowania szefową RCK osoby skompromitowanej w pracy na innym dyrektorskim stanowisku nie odpowiadał merytorycznie, a np. zarzucał tym, którzy najgłośniej się temu sprzeciwiali, fakt uczestnictwa w poprzednich wyborach samorządowych... Brzmieć to miało mniej więcej tak, jakby te osoby popełniły niewybaczalne wykroczenie, naznaczające je do końca ich życia i zdaniem Prezydenta chyba zamykające im już usta w jakiejkolwiek sprawie publicznej. Brzmiało to prawie jak poszukiwania "wichrzycieli" w czasach PRL-u. Cóż to jednak za niezrozumienie fundamentalnych praw obowiązujących w polskim życiu publicznym już od 20 lat!!!

Mimo to, po zawirowaniach personalnych w raciborskiej kulturze, padły nieśmiałe, ale wyraźne deklaracje wysłuchania oponentów. Obiecany cykl debat społecznych na ważne dla miasta tematy miała zacząć już prawie rok temu debata na temat kultury. Owszem, nie jest to najważniejszy problem Raciborza, wszyscy w Naszym Mieście są tego świadomi, ale nie o to w tej chwili chodzi, od czego miał zacząć się cykl, istotne jest to, że nie zaczął się w ogóle.

Zaczął się natomiast, a nawet trwał, festiwal nieporozumień. Przewodniczący rady powiatu przez chwilę zabłysnął w mediach prawie zrównując mieszkańców z bezwolnymi dawcami głosów wyborczych, ludźmi bez najmniejszego wpływu na późniejsze decyzje. Zapomniał w tym momencie albo nie wiedział, że styl zarządzania, według którego trzeba być ślepym wyznawcą przewodnika czy też zwyczaje panujące w epoce feudalnej nie są jednak tymi modelami, które sprzyjają harmonijnemu rozwojowi wspólnoty lokalnej. Równie archaiczne i szkodliwe wzorce stosuje przewodniczący rady miasta - albo zbywa wymagających i dociekliwych radnych, wykonujących swoje konstytucyjne obowiązki, bezpardonowymi stwierdzeniami typu "pierdoły pan opowiada", albo nawet wyłącza mikrofon. Dużo bardziej stonowany jest w swoim błądzeniu starosta, dzięki któremu za pośrednictwem kabaretu śmieje się z nas cała Polska. Starosta po prostu, jak sam stwierdza "nie czyta komentarzy, żeby się nie denerwować"... Rozbrajająca to szczerość. Mogłaby nie budzić zdziwienia, gdyby chodziło o kierownika prywatnej mleczarni. Tymczasem tu chodzi o osobę na stanowisku publicznym!! Zdaje się zatem, że jego oczywistym, choć być może nie do końca spisanym, obowiązkiem jest  wsłuchiwanie się na bieżąco w nastroje tych, którzy go wybrali, jak i tych, którzy go nie wybrali.

Listę tych przypadłości raciborskich można by ciągnąć jeszcze długo. Ograniczę się tylko do jeszcze jednej, która z kolei dodatkowo pokazuje niezrozumienie pewnych mechanizmów rynkowych, które w Polsce już także od 20 lat są dozwolone, a do Raciborza jakoś niezbyt skutecznie dotarły. Otóż tym razem to wiceprezydent dobrodusznie stwierdzał, że nie będzie robić strefy ekonomicznej w Raciborzu, bo nie chce ściągać konkurencji dla naszych raciborskich firm! Kto wyjeżdża czasem poza Racibórz, ten wie, że tutaj mało co jest tańsze niż gdzie indziej. A podstawowym czynnikiem zawyżonych cen jest właśnie brak konkurencji!!! Może konkurencja jest zła dla 2 tysięcy raciborzan, ale jest dobra i pożądana przez 50 tysięcy mieszkańców naszego miasta!!! A sprawując urząd publiczny zobowiązani jesteśmy właśnie do zaspokajania interesu ogółu.

Wiele polskich miejscowości gna do przodu, i to nie tylko tych wielkich pokroju Wrocławia, ale też małych wiosek jak Bałtów, opisywany niedawno w felietonie przez Piotra Dominiaka. Racibórz zaś pod wieloma względami tkwi w średniowieczu. W wymiarze samorządowym przepustką do XXI wieku nie są wcale ronda i puste, zaściankowe galerie handlowe, ale umiejętność dialogu społecznego i świadomość własnej omylności, które wydatnie przekładają się na skuteczność działań.

Krytyka i konstruktywne głosy sprzeciwu są udowodnionymi w wielu dziedzinach czynnikami wspierającymi podejmowanie coraz trafniejszych decyzji. Ordynarność, zapiekłość i głuchota na argumenty nie służą nikomu, nawet tym którzy takie cechy posiadają. Pozytywne ścieranie się może zaś służyć wszystkim, również w lokalnej polityce. Szkoda, że nie mamy z tym do czynienia w Raciborzu... Wszak opozycji i krytyki potrzebuje nawet najlepsza władza, nie mówiąc o najgorszej, która potrzebuje jej najbardziej!

dr Leszek Szczasny
RSS Nasze Miasto