Relikwie bł. Karoliny Kózkówny w Raciborzu

W czasie przekazania relikwii z parafii do parafii parafia otrzymuje: relikwie bł. Karoliny, portret bł. Karoliny autorstwa 16-letniego Bartłomieja Krawata z Jełowej oraz „Księgę próśb za wstawiennictwem bł. Karoliny”. Na tę okazję przygotowana została również książeczka zawierająca zbiór pieśni i modlitw za pośrednictwem bł. Karoliny.

Karolina Kózka (Kózkówna) ur. 2 sierpnia 1898 we wsi Wał-Ruda koło Radłowa, w Galicji, zm. 18 listopada 1914 – polska męczennica, błogosławiona Kościoła katolickiego.

Była czwartym z jedenaściorga dzieci w ubogiej, chłopskiej rodzinie. Całe życie spędziła w rodzinnej wiosce, aktywnie uczestnicząc w życiu religijnym. Była bliską współpracowniczką proboszcza parafii w Zabawie – ks. Władysława Mendrali (ur. 15 stycznia 1885, zm. 16 kwietnia 1970) – w organizowaniu życia i grup parafialnych (Apostolstwo Modlitwy, Bractwo Wstrzemięźliwości, Żywy Różaniec), pomagała także w prowadzeniu wiejskiej czytelni.

Została zamordowana jako 16-latka, broniąc się przed zgwałceniem przez rosyjskiego żołnierza na początku I wojny światowej. W pogrzebie wzięło udział około 3 tysięcy osób. Zmarłą szybko otoczył kult męczeństwa i świętości.

18 listopada 1917 roku, na polecenie biskupa Leona Wałęgi, dokonano przeniesienia zwłok Karoliny z miejsca jej pochówku do specjalnego grobowca położonego w pobliżu kościoła parafialnego w Zabawie. Starania kolejnych biskupów tarnowskich: Jana Stepy i Jerzego Ablewicza zainicjowały proces beatyfikacyjny, rozpoczęty ostatecznie w 1965. 30 czerwca 1986 został przyjęty dekret o męczeństwie Karoliny Kózkówny. Podczas wizyty w Tarnowie, 10 czerwca 1987, papież Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną.

Była młodą dziewczyną, która oddała życie broniąc swojej czystości, dlatego została ustanowiona patronką Ruchu Czystych Serc oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (źródło: Wikipedia).