Msza św. upamiętniająca kard. Bolesława Kominka
W czwartek, 9 października br., o godz. 9.30, w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Wodzisławiu Śl. Radlinie II zostanie odprawiona Msza św. dla uczczenia 60 rocznicy otrzymania sakry biskupiej przez kard. Bolesława Kominka i 40 rocznicę jego śmierci. Pamiętajmy, że był to nasz wielki rodak, wielki Polak i wielki Patriota. Mszy św. przewodniczyć będzie ks. Rudolf Brom, delegat abp. Wiktora Skworca. Dalsze uroczystości rocznicowe odbędą się w miejscowej szkole.
Program uroczystości
- 9.30 - Msza święta w naszym kościele parafialnym
- Przejście do Szkoły Podstawowej nr 17.
- Złożenie wiązanki pod tablicą pamiątkową.
- Zwiedzanie Izby Pamięci i wystawy.
- 11.00 - Część artystyczna i projekcja filmu.
- 12.30 - Wykład mgr Joanny Grajewskiej-Wróbel.
Kard. Bolesław Kominek urodził się 23 grudnia 1903r. w Radlinie II, zmarł 10 marca 1974r. we Wrocławiu. Ukończył Państwowe Gimnazjum w Rybniku. Następnie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz w Instytucie Katolickim w Paryżu (1927–1930). Święcenia kapłańskie przyjął w Katowicach 11 września 1927 roku. W okresie studiów paryskich działał jako duszpasterz wśród emigrantów polskich. Od 1930r. pracował w diecezji katowickiej, był m.in. sekretarzem Akcji Katolickiej. Podczas II wojny światowej przebywał w Lublinie, Katowicach i na Górnym Śląsku, prowadził działalność charytatywną i duszpasterską na rzecz jeńców wojennych i więźniów obozów koncentracyjnych. 15 sierpnia 1945r. został mianowany administratorem apostolskim w Opolu. Stworzył podstawy do powołania w 1972r. diecezji opolskiej. Jego działalność spotkała się z niechętnym przyjęciem ze strony władz komunistycznych. 26 stycznia 1951r. został zmuszony do opuszczenia Opola. Przebywał w Krakowie oraz w Sierszy.
26 kwietnia 1951r. otrzymał papieską nominację na biskupa tytularnego Sophene z zadaniami rządcy polskiej części archidiecezji wrocławskiej oraz rezydencją we Wrocławiu. Tej nominacji ponownie sprzeciwiły się władze państwowe. Biskup nie mógł rezydować we Wrocławiu, a sakrę przyjął potajemnie 10 października 1954r. w Przemyślu.
W październiku 1956 roku został ostatecznie dopuszczony do objęcia urzędu. 1 grudnia 1956 r. został mianowany biskupem tytularnym Vagi oraz specjalnym delegatem Prymasa Polski z uprawnieniami biskupa rezydencjalnego we Wrocławiu. 19 marca 1962 r. został podniesiony do godności arcybiskupa tytularnego Eucaity, a od 15 maja 1967r. był administratorem apostolskim ad nutum Sanctae Sedes (bezpośrednio podległym Stolicy Apostolskiej) archidiecezji wrocławskiej. 28 czerwca 1972 r. został pełnoprawnym arcybiskupem metropolitą wrocławskim, pierwszym od śmierci Adolfa Bertrama w 1945 roku.
W latach 1962–1965 uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II, później także w II sesji zwykłej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie w 1971 roku. 5 marca 1973 r. papież Paweł VI kreował go kardynałem, z tytułem prezbitera S. Croce in via Flaminia.
Był inicjatorem i autorem listu biskupów polskich do niemieckich z 1965 roku.